Znaju ju hižo na wšě dwaceći lět. Jako nastupich w meji 1997 nowe dźěło w Serbskim instituće, słušeše dr. Irena Šěra­kowa w rěčespytnym wotrjedźe takrjec k inwentarej. Mjez druhim wukonješe tam swěru słužbu jako redaktorka rěčespytneho dźěla „Lětopisa“. W tej funkciji běch hižo do toho zeznała jeje dokładnosć a spušćomnosć – tež ja mějach w swojich přinoškach, zapósłanych sorabistiskemu wědomostnemu časopisej, šwarnu ličbu čerwjenych korekturow a přispomnjenjow. Tola ze zmylkow čłowjek wuknje, a tak mějach so jubilarce wjele dźakować, hdyž přewzach po njej tele redaktorstwo, jako woteńdźe wona w lěće 2000 do lektorata Ludoweho nakładnistwa Domowina.