Stróža (SN/MiR). Towaršnosć Carl-Gustav-Jung Sakska z.t. přihotuje z podpěru Budyskeje župy „Jan Arnošt Smoler“ prěni Łužiski powěsćowy sympozij. Tón wotměje so wot 21. do 23. junija 2024 w kubłanskim centrumje biosferoweho rezerwata „Hornjołužiska hola a haty“, w Domje tysac hatow w Stróži. W prěnim rjedźe dźe wo to, z wutrobu a rozumom powěsćam připosłuchać.
Zarjadowanje steji pod hesłom „KRABAT – Zaplećenje a wuwiće“. Ćežišćo zaběry je serbski kuzłar a přibliženje k psychologiskemu jadru powěsće. „W rjekowskich skutkach Krabata namakamy – ručež wutrobu a rozum wotewrějemy – poselstwa za dźensniši čas. W bajach a figurach kaž tež w jich dožiwjenjach namakamy wuraz a formu „energije“, něhdy ‚swětło přirody‘ mjenowanu“, rozjasnja předsyda towaršnosće dr. Christian Kessner, „kóžda generacija ma nadawk tele swětło widźeć a jeje poselstwo spóznać.“ Fachowe přednoški a zhromadna wuměna maja so temje bližić a dotalne dopóznaća wobdźělnikow pohłubšić a rozšěrić.
Budyšin (SN/bn). Prezentacija noweje knihi „Innen bröckelt die unerhörte schicht“, wudateje wot Jayne-Ann Igel a Jana Kuhlbrodta a wušłeje w nakładnistwje Poetenladen, přiwabi wčera něhdźe 40 zajimcow do Smolerjec kniharnje. Publikacija wopřijima wuběr basnjow a krótkoprozy Měrany Cušcyneje. Awtorka recitowaše sowje twórby sama, wuzběhnywši, zo „započnu z prěnjej a kónču z poslednjej“ w antologiji wozjewjenej twórbu, při čimž „někotružkuli stronu přeskoču“. Wubranym wjeršam poda anekdotisce pozadki. Mjez druhim wopytowarjam rozłoži, zo je baseń „Zigarrendunst“ swojimaj dźědomaj wěnowana a zo ma Čornobóh wjacorych přičin dla „wosebity woznam“ za nju. Ze za Elke Erb spisanym poemom „Sommer 2004“ wopominaše njedawno zemrětu koleginu; basni „Er das volk“ a „Den kriegsfuß im nacken“ běštej z přikładomaj ironiskeje kritiki na aktualnym towaršnostnym a swětowym połoženju. Z twórbu „Zaunnicken“ a pendantom „Płótnyganje“ podšmórny Cušcyna dwurěčnosć, kajkaž je mnohim łužiskim lyrikarjam swojorazna.
1. februara 1804 narodźi so w Słonej Boršći do swójby studnjerja a žiwnosćerja farar, Serbow narodny basnik a załožićel našeje narodneje kultury Handrij Zejler. Nadarjeny hólčec wopyta Budyski gymnazij. Studowaše w Lipsku teologiju a bu ze stipendijom Budyskeho tachantstwa podpěrany. „Z njeboćičkim Zejlerjom zhubichmy jednoho z najzasłužbnišich Serbow, sobuzałožerja a wužiwarja noweho serbowstwa, sławneho pěsnjerja a pilneho spisowarja, kotrež mjeno budźe so w stawiznach serbskeje rěče a literatury wěčnje błyšćić.“ Tak pisaše Michał Hórnik w nekrologu za 15. winowca 1872 we Łazu zemrěteho Zejlerja, kotrehož bě tam wot lěta 1835 z woblubowanym wosadnym fararjom.
Němska hudźbna rada wuhotuje lětsa mjeztym 61. wubědźowanje „Młodźina hudźi“. Prěnje koło na regionalnej runinje wotmě so minjeny kónc tydźenja. We Wojerecach wobdźěli so w tamnišej hudźbnjej šuli a w Lessingowym gymnaziju dohromady něhdźe sto dźěći a młodostnych we wobłuku 33. wubědźowanja za region Sakska/Łužica.
Lětuši poskitk „Wosebiteho koncerta na spočatku lěta“ pod hesłom „Žiwjenske wjeselo?!“ wokřewi wopytowarstwo na pjeć městach we Łužicy a zwonka njeje. W Lipsku, Berlinje, Choćebuzu, Budyšinje kaž tež we Wojerecach bě wopyt koncertow toho rjadu tónraz zaso dobry. „Ludźo maja nětko znowa lóšt na tajke zarjadowanja“, zwěsći jich iniciatorka, w Berlinje bydlaca klasiska pianistka a komponistka Heidemarja Wiesnerec. Ze serbskeje swójby w Barće pochadźacej wuměłči je předewšěm wažne, zo so hudźba Serbow wot měnjacych so interpretow do mjezynarodneho konteksta staja. Tući stanu so tak z multiplikatorami hudźby Serbow. Zdobom zasadźuje so wona za to, zo stajnje nowe twórby nastawaja. Tak předstaji so w běhu mjeztym 29 lět cyłkownje 60 nowych komornohudźbnych kompozicijow, kotrež serbski repertoire stila klasiskeje moderny wobohaćeja.
Tworjenje pod hesłom: „Žiwjenske wjeselo?!“