Sabine Gräfe z Porchowa: Běch z dźowku a wnučku na swójbnym koncerće w Budyskim SLA. A wopyt je so na kóždy pad wudanił. Dźěći su so jara prócowali, a program bě cyle pisany. Bych sej tajke něšto časćišo přała. Mam za spomóžne, zo wuměłcy dźěćom hudźbu zbližeja; a naš dorost pytnje, kak lóštna móže wona być. Dorosćeni maja so wězo tróšku ćešo sobu spěwać a rejwać. Hudźba a reje pak móža telko žiwjenskeje radosće šěrić, to je wulkotne.
Steffi Vogt z Budyšina: Naša dźowka je na programje swójbneho koncerta aktiwnje sobu skutkowała, a to jako čłonka chóra Serbskeje zakładneje šule Budyšin. Mi so Hornjołužiski festiwal dźěćaceje hudźby jara spodoba, dokelž je wulkotna wěc. Mojedla móhli tajku akciju kóžde lěto abo samo dwójce wob lěto přewjesć. Pytnješ, kak to dźěćom tyje a kak je spěchuje. Rjenje tohorunja je, zo hudźba wšelakore generacije zwjazuje – hudźba prosće wožiwja!