Zo njebychu pućowarjo w Delanach hłódni a lačni byli

Róžant (JK/SN). Na swoje zetkanje k dalšemu postupowanju při zwoprawdźenju pućowanskich šćežkow na gmejnskim teritoriju běchu sej čłonojo dźěłoweje skupiny gmejny Ralbicy-Róžant njedawno tež hosćencarjow a poskićerjow posłužbow přeprosyli. Wot nich chcychu wědźeć, kak daloko abo hač su scyła zwólniwi sobu skutkować nastupajo wulke wužadanje, gmejnu turistam a hosćom atraktiwnišu sčinić. W prěnim rjedźe dźe wo to, podłu móžnych pućowanskich šćežkow poskićeć zastaranje z jědźu a napojemi kaž tež pućowacym zmóžnić, zo sej přestawku popřeja.

Hosćencarjo z Ralbic, Nowoslic, Šunowa a Róžanta su zwólniwi a zahorjeni wo wotmysle, być dźěl noweho koncepta. Hižo nětko někotři z nich po potrjebje zastaranje hosći poskićeja. Tak praji Ralbičanski korčmar Pawoł Šołta: „Pola nas njeje hišće nichtó hłódny wostał. Je-li nam znate, zo chcedźa hosćo tule pozastać, so wo to postaramy, zo so tež nasyća.“ Podobnje wuprajištaj so Nowosličan Ludwig Dinar a Šunowski hosćencar Tomaš­ Wowčerk.