Prof. dr. Tadeusz Lewaszkiewicz z Instituta pólskeje filologije Poznańskeje Uniwersity Adama Mickiewicza slědźi často na polu sorabistiki w Budyskim Serbskim instituće. Alfons Wićaz je jeho zetkał a so z nim rozmołwjał.

Knježe profesoro, wučiće na Poznańskej uniwersiće a zajimujeće so jara za sorabistiku. Kak sće scyła k njej přišoł?

T. Lewaszkiewicz: Hižo jako dźěćo słyšach wo Serbach. Mój nan wojowaše w 1. pólskej armeji. Wón bě 1945 w Budyšinje a je doma wo tutym měsće rozprawjał, zo je wone bohate na wěže a zo tam tež słowjansku rěč, hornjoserbšćinu rěča. Při tym je poměrnje wjele zrozumił. Jako potom polonistiku studowach, čitach we wobłuku přirunowaceje gramatiki słowjanskich rěčow tež wšelake serbske teksty, kotrež z pomocu profesora analyzowach. Pozdźišo, wot 1975, běch z lektorom pólšćiny na uniwersiće w Halle. Wobdźělich so tež na seminarje stawi­znow hornjo- a delnjoserbšćiny pola prof. Hinca Šewca.

Wy sće tohorunja na Lipšćanskej uniwersiće skutkował.