1946 přewjedźechu w Pančicach-Kukowje prěni nazymski koncert po Druhej swětowej wójnje w Serbach. Po nim slědowachu kóždolětnje dalše, tež na druhich městnosćach Hornjeje a Delnjeje Łužicy. Dźeń a wjace serbskich kulturnych ćělesow je tele zarjadowanja spěwnje a instrumentalnje wobrubjało. Nazymskokoncertne hibanje w Serbach wuwi­ so k woprawdźitej tradiciji, kotraž słuša hač do dźensnišeho ke krutemu wobstatkej našeho kulturneho žiwjenja.

Tele wuwiće bě jeno dźakowano wšelakim organizatoram móžne – serbskim towarstwam z Domowinu na čole, městnym Domowinskim skupinam a nětko tež dźak Załožbje za serbski lud. Wona mjeztym lěto wob lěto koncerty přiho­tuje, wučinja za nje městnosće a wabi na zarjadowanja. Ale bjez zwólniwosće na­šich­ serbskich kulturnych cyłkow njebychu tele koncerty tak wuspěšne byli. Wosebje serbskim lajskim chóram, rejwanskim skupinam a ansamblam słuša tuž wosebite připóznaće.