Na Njepilic statoku w Rownom bě so pjatk wječor zhromadźiła nahladna ličba wjesnjanow a wobydlerjow z wokoliny, ale tež hosći. Mjez nimi běchu fachowcy stawiznow a znajerjo a lubowarjo Slepjanskeje narěče. Tež wulki zajim wšelakich medijow swědčeše wo tym, zo so něšto njewšědne stawa.

Rowno (JK/SN). Čłonojo towarstwa Njepilic dwór a mnozy angažowani Serbja Slepjanskeje kónčiny běchu lěta dołho zběrali wopřijeća a wurazy w slepjanšćinje, zo bychu je w spisanej formje zawěsćili tuchwilnym a přichodnym wobydlerjam swojorazneje kónčiny. Cyle čerstwje w Budyšinje ćišćany słownik z wjele wuprajacym titulom „Kak to jo było – 1 000 Slěpjańskich słowow“ móžachu prócowarjo a přewodźacy fachowcy Budyskeho Serbskeho instituta prezentować.