W ródnych Hórkach ze swojich twórbow čitać je za Jurja Kocha stajnje zaso wosebite dožiwjenje. Pjatk wječor předstaji wón tam na Smolic statoku epizody ze swojeje knihi „Wětrnik na třěše“.

Hórki (SN/MiR). Hač swoje dopomnjenki na čas młodosće jónu tež w němskej rěči wozjewi, to njeje Jurij Koch hišće rozsudźił. Rozmyslował pak wo tym pjatk wječor je, a to na čitanju ze swojeje knihi „Wětrnik na třěše“ na Hórčanskim Smo­lic­ statoku. Wšako jeho a wjele toho, štož wón w swojich dopomnjenkach wopi­suje, tež mnozy znaja, kotřiž serbsce njerěča. Wo tym pak přichod rozsudźi.

Na jara spodobnje wuhotowanej žurli, pod lampu, kotraž z ćopłej swěcu přijomnu atmosferu wuprudźeše, čitaše Jurij Koch jara zajimowanym připosłucharjam předewšěm srjedźneje a staršeje generaci­je. Tomasz Nawka z Budyšina na dudach a na gitarje serbske štučki hrajo a spěwajo wječor wobrubi.