1985 přińdźeš Ty třeći raz na Budyske dźiwadło. Ja prěni raz. Tak so zeznachmoj. A ja běch chětro wot Tebje jimany. Sy, nimale połstalětny, tabula rasa sčinił, běše ze wšěch organizacijow wustupił, SED, DOMOWINA, Zwjazk serbskich wuměłcow atd. Samo Twoje mandźelstwo so rozwjedźe. Tajku bjezwuměnitu konsekwencu njeběch hač dotal zetkał. Dźiwach so a někak běch tež połny wobdźiwanja – to w NDR, hdźež wšitcy pozdatnje wěstotu pytachu!

Ale tajki ty běše a sy tež wostał: njewobličomny, konsekwentny a połny překwapjenkow.

Tohorunja 1985 přewza w Sowjetskim zwjazku Gorbačow wjesło a naškara z tym cyły wuchodny blok. A Budyske dźiwadło měješe sensacionalny hrajny plan. Na to sy ty jenož čakał, to bě za tebje prawa pomazka. Dopominam so, kak sy so ze swojej cyłej energiju, takrjec wuswobodźeny wot wšeho balasta, do hrow Šatrowa, Aitmatowa a Plenzdorfa dał. To móžach so jenož dźiwać a wuknyć. W „Rewizorje“ Jürgena Großa hraješe Ty wumustrowaneho knježerstwoweho šofera Patscha a ja titulnu figuru. To bě ći wjeselo! Ludźo ćěrjachu k nam do dźiwadła.

Budyšin (CRM/SN). Zastaranje chorych něhdy a dźensa bě srjedu tema dalšeho zarjadowanja w rjedźe Kofej w třoch w Budyskim Serbskim muzeju. Muzejownica Monika Ošikowa ma wosobinski poměr k tematice. Běše dźě jeje prawowka Hańža Justowa jako „Baba Justowa“ nic jenož we wsach wokoło Chrósćic daloko znata. Wid muzejownicy pak saha wězo dale do zašłosće. Wona zawodnje rozłoži, kajki wuznam měještej stara a nowa wodarnja w Budyšinje něhdy za cyłkownu hygienu měšćanow. Budyšenjo buchu hižo w 16. lětstotku w nutřkownym měsće z čistej čerstwej wodu z 280 studnjow zastarani. Łazenkarjo/barběrojo njetruhachu pak jenož mužam brodu a běchu zdobom frizerojo, ale zastarachu tohorunja po swojich kmanosćach rany nic jenož měšćanskeje chudźiny. Wo čistotu ćěła běše tohorunja přez zjawne kupanske stwy postarane. Mjez hladarjemi chudych a chorych kaž tež mjez lěkarjemi běchu tež Serbja, kaž je z aktow wučitać­.

Wujimki přednoška dr. Annett Brězanec składnostnje swjatočnosće na česć prěnjeho šefredaktora našeho dźenika

Slědźo za informacijemi wo serbskej wosobinje abo wosebitym podawku abo zjawje w serbskich stawiznach, je prěni krok častodosć přepytowanje serbskich nowin. Zo na tutym puću zajimawe powěsće namakaja, ma so wosebje jednomu Serbej dźakować, kiž njesłuša k dźensa najznaćišim prócowarjam, Markej Smolerjej, hłownemu redaktorej Serbskich Nowin. Wjace hač 50 lět bě tute powołanje wukonjał, wot 1884 hač do 1937. (...)