Ahrens nochce swójski podźěl płaćić
Přichodne spěchowanje Budyskeho Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła bě nimo mnohich dalšich (SN rozprawjachu) tež tema na posedźenju dźěłoweho kruha za serbske naležnosće při Budyskej měšćanskej radźe tydźenja. Pozadk bě posudk agentury actori wo hornjołužiskich dźiwadłach.
Po tym zo dyrbjachu loni nadróžnu hudźbnu akciju Fête de la ...
Čorno-běłe wotwěra njeskónčny rum
Něhdźe połsta ludźi móžeše direktorka Budyskeho Serbskeho muzeja Christina Boguszowa pod wobmjezowanymi wuměnjenjemi na prěnjej wernisaži po lockdownje wčera do wustajeńcy „machot časa. wot běłeho k čornemu – rysowanki a grafiske łopjena“ Maje Nageloweje witać, mjez nimi tež Budysku přirjadnicu Birgit Weber.
Budyšin (SN/CoR). „W rozsahacych rysowankach wujasnjuje Nagelowa teren, prakrajinu we wariantach, wothorjeka kaž wotboka, wona zarjaduje a bjerje. Spušćomnje přidruža so figury, nimale njehaćene, tola přewšo koncentrowane, žony a mužojo, dźěći, jandźeljo a grat, zadźeržene we wěstych poměrach. Spóznajomnosć słuša ke kwalitam Nageloweje kaž tež to wułožomne, štož nima kónca.“ Z tymi słowami je lawdator, wuměłc a spisowaćel Gregor Kunz z Drježdźan wčera twórby wuměłče charakterizował.
Zazběh jubileja z filmowej hudźbu
Tonija Bruka z filmowym popołdnjom wopominali
Choćebuz (SN/CoR). Něhdźe pjatnaće zajimcow je wčera dr. Tonijej Brukej, loni njejapcy zemrětemu, wěnowane filmowe popołdnjo do Choćebuskeho Serbskeho muzeja přiwabiło. W kooperaciji z telewiziju RBB pokazachu jeho film „Wenn Sprache stirbt – Die Kärntener Slowenen“, nastaty we wobłuku jeho dokumentaciskeho rjadu wo małych rěčach w Europje 2006. Pozadk zarjadowanja bě aktualna wustajeńca „WOBRAZY KRAJINY – PŘECHOD 03“. W přihotach třikrajoweho wuměłstwoweho projekta bě so tež Toni Bruk jako jedyn z dohromady 15 serbskich wuměłcow na wupisanju wobdźělił, a to z tymle filmom. Jury pak njeje so dokumentariskeho charaktera jeho přinoška dla za njeho rozsudźiła.
Wo knihach a kniharni (18.06.21)
Słónčne ćopłe wjedro nam wšěm tyje a nas k dalšim předewzaćam pohonja.
Tuchwilne wolóženja w zwisku z koronapandemiju nam jako nakładnistwu zmóžnjeja skónčnje zaso wosobinski kontakt z předawarjemi, kupcami a čitarjemi wudźeržować.
Wjeselimy so, zo je Rěčny centrum WITAJ po lońšej přestawce zaso čitanske wubědźowanje za wuknjacych 3. lětnika serbskich a serbšćinu podawacych šulow přewjedł. Štož so hewak w Smolerjec kniharni wotmě, su lětsa znatych wobstejnosćow dla na žurlu Serbskeho muzeja w Budyšinje přepołožili. Smolerjec kniharnja bě wězo z najnowšimi edicijemi přitomna. Hač nowe dyrdomdeje Findusa a Peterssona abo lóštne zabawne nowowudaće za dźěći, přitomni móžachu do knihow pokuknyć, a tójšto z nich zdoby sej dźěćace ruki.
Stawiznu ludźom wuwědomił
Wokrjesny zwjazk Lěwicy je wutoru wječor do swojeho Kamjenskeho běrowa přeprosył, zo by stawiznu wo serbskej židowce Hanje znowa wotkrył. Jurij Koch bě hižo 1963 na zakładźe wěrneje stawizny spisał, što je so po lěće 1939 w jeho ródnej wsy Hórkach stawało.
Kamjenc (BG/SN). Młodostna Hana, dźowka Drježdźanskeje židowki, w Hórkach katolsce křćena, je pola serbskeju adoptiwneju staršeju wotrostła. Jeje njewobćežene žiwjenje pak so z nacistiskej ideologiju nadobo změni. Bě to čas, hdyž spytachu nacije tež serbski region podrywać. Druhdy so jim poradźi ludźi přeswědčić, abo sej jich z dobrej poziciju kupić. Naraz so tež přećelni ludźo Hany pasechu. Skónčnje dowjezechu ju do Drježdźan, hdźež so jeje slědy zhubja.
„Nichtó to za nas nječini“
Studija Nicole Dołowy-Rybińskeje diskusiju mjez aktiwistami dźesać mjeńšinowych rěčow nastorčiła
Młodych zastupjerjow hnydom dźesać mjeńšinowych a małych rěčow je kniha „Nichtó to za nas nječini“ Nicole Dołowy-Rybińskeje njedawno wirtuelnje hromadu wjedła. „Naš cyły aktiwizm je z tej knihu zwjazany. Wuknjemy, wučimy, dokumentujemy a wožiwjamy tak wilamowšćinu – rěč mojeho ródneho města Wilamowice, kotraž bě so po lěće 1945 nimale dospołnje zhubiła. Chcemy sej dźensa nazhonjenja z podobnymi aktiwistami wuměnjeć a tak nowu móc za dalše skutkowanje čerpać“, witaše předsydka towarstwa Wilamowianie Justyna Majerska-Sznajder dalšich dwanaće wobdźělnikow kaž tež 150 hosći webinara. Na zarjadowanje bě wona hromadźe z awtorku a zastupowacej direktorku Instituta za slawistiku Pólskeje akademije wědomosćow Waršawa Nicole Dołowy-Rybińskej kaž tež z nawodu srjedźišća za keltiske studije prof. dr. Michaelom Hornsbyjom Poznańskeje Uniwersity Adama Mickiewicza přeprosyła.
Wobrazy dweju molerkow překwapjeja
Budyšin (SN/CoR). Štóž sej mysli, zo wuměłstwo Budyskeje molerki Almut-Sophije Zielonka znaje, tón móže w jeje nowej wustajeńcy w Muzeju Budyšin překwapjenku dožiwić. Sylne barby přihladowarjej do woči bija, nimale wšudźe steji čłowjek w srjedźišću wulkoformatnych mólbow-portretow. 55lětna wuměłča pak wěnuje so tež z wotmachom palacym towaršnostnym problemam. Titul přehladki „Do swěta sunjene“, předstajaceje něhdźe 60 twórbow z minjenych pjeć lět, wopisuje nowu fazu tworjenja Almut-Sophije Zielonka. „Wona je z wulkim skokom swoje dotalne hranicy překročiła, samo politika je nětko tema za nju“, rozłožuje Ophelija Hrjehorjowa z Budyskeho muzeja. „Dołhi čas mějach rezignatiwne zhladowanje nimale za winowatosć. To sym wotbyła, móžu nětko wuswobodźena dźěłać a z barbami hrać“, Almut-Sophia Zielonka wuswětla.
