Sabinu Schubert z Połčnicy su předwčerawšim, póndźelu, w sakskej statnej kencliji w Drježdźanach z počesćenjom Maecenasa 2020 Dźěłoweho kruha samostatnych kulturnych institucijow (AsKI) za spěchowanje kulturneho žiwjenja w Hornjej Łužicy wuznamjenili. Je to prěni raz, zo hódnoći jury AsKI „wusahowacy kulturny angažement, kotryž bjez wulkeho zamóženstwa jónkrótne wukonja a wuskutkuje“. Zdobom su prěni raz wosobinu z wuchodoněmskeho zwjazkoweho kraja resp. Sakskeje počesćili.
Dźěłowe koło „Wjesne rumy“ Němskeje towaršnosće za geografiju a Johanna Heinricha Thünenowy institut stej swoje 22. lětne zetkanje wirtuelnje w Budyšinje wuhotowałoj. Hosćićel bě Serbski institut. Zdobom wotměštej 8. dźěłarničku za wědomostny dorost.
Budyšin/Bad Kötzting (SN/JaW). Hinak hač křižerske procesiony w Serbach lětuše swjatkowne jěchanje w Bad Kötztingu wospjet njepřewjedu. To zdźěli našemu wječornikej na naprašowanje tamniši kurowy direktor a sobuorganizator jěcharskeho procesiona we wuchodobayerskim městačku Sepp Barth. Jako přičinu mjenuje wón „aktualne zakonske postajenja“.
Kaž Barth wuwjedźe, Swobodny stat Bayerska w swojich hygienowych postajenjach wo škiće před koronu tež swobodu wěry wobtřihuje. Po jeho informacijach je swjatkowne jěchanje w swojej dotal zwučenej formje z něhdźe 800 wobdźělnikami a tysacami přihladowarjemi podłu sydom kilometry dołheje čary tuž „jako wulkozarjadowanje zakazane. Dyrbimy to bohužel tak akceptować a móžemy so jeno nadźijeć, zo směmy klětu swoje swjatkowne jěchanje zaso jako wulke wuznaće wěry přewjesć.“
Jako so 17. apryla 1971 młody hólčec ze swojim akordeonom na puć ke kwasej Hańže Bruskec a Pětra Mildnera na Blochec žurli w Pančicach-Kukowje nastaji, hdźež měješe so jako swjedźenski muzikant wo dobru naladu starać, spjelni so za njeho són. Hižo wot najzažnišeho dźěćatstwa njemóžeše sej Měrćin Weclich ničo rjeńšeho předstajić, hač na jewišću stać, spěwać a hudźić.
Hač pak by tehdom 13lětny hdy z tym ličił, zo z toho pjeć lětdźesatkow trajaca karjera wurosće? Zo jeho něhdy „najwuspěšnišeho a najwoblubowanišeho protagonista serbskeje popularneje hudźby“ mjenuja? Titul „Sym sonjer zbožowny“, kaž jedna z CDjow Weclicha rěka, zynkonošak zawěsće podarmo nima.
UNESCO je Dźeń mjezynarodneje nowinarskeje swobody 2021 mysli wěnowało, zo su informacije „zjawny mětk“. Čehodla tomu tak je a žurnalizm wažny za (pře)traće, bě předwčerawšim tema webinara Medijoweje załožby Lipšćanskeje lutowarnje, Sakskeje krajneje centrale za politiske kubłanje a Europskeho centruma za swobodu nowinarstwa a medijow.
Budyšin/Lipsk (SN/at). Hosćom na wirtuelnym podiju bě zwisk mjez koronapandemiju a w njej skutkowacymi zjawnymi medijemi płódne wuchadźišćo diskusije. Tak skonstatowa žurnalistka pólkeho dźenika Gazeta Wyborcza Adriana Rozwadowska, kotraž je tudyšim přihladowarjam znata z magacina RBB „Kowalski & Schmidt“, rozšěrjacy so koronaskepticizm w medijach swojeho kraja. Medijowa krajina w Němskej so wot pólskeje rozeznawa. „Wobsahi dyrbja popularne być, produkuja to, štož ludźo rady nakliknu“, rjekny žurnalistka.
Budyšin (SN/bn). Digitalizacija a inowacija stej hesle, kotrejž so w zwisku z pandemiju často jewitej. Tójšto zarjadowarjow kultury je w minjenych měsacach alternatiwne formaty wuwiło a tak spytało, swoje poskitki dale spřistupnjeć. Minjenu sobotu dožiwi něhdźe 70 zajimcow na Youtube-kanalu Budyskeho Kamjentneho domu dalšu, zajimawu wariantu. „Kak lodowu horu zapalich a tak nawuknych so nadźijeć“ rěka dźiwadłowa hra młodeje Zhorjelčanki Henrietty Ritz, kotruž bě na zakładźe zběrki poezije samsneho mjena z pjera Hamburgčanki Niny Ers spisała. Kaž Ritz po předstajenju přeradźi, trjebaše za to „tři dny, po tym zo běch mysličku w karantenje zrodźiła“. Na třoch runinach powěda sylnje alegorisce zapołoženy kruch stawiznu holčki, kotraž dyrbi swój strach před přichodom přewinyć. Byrnjež aktualne poćahi a podawki připódla rólu hrali, je žro scenarija uniwerselne a wotbłyšćuje najstaršej prašeni, kotrež sej wotrostowaca młodźina – a nic jenož wona – prawidłownje staja: Zwotkel sym a dokal du?