• Krabat narodźi so 1624 w Jesernicach/ Žumberaku, Chorwatska). Krabat by potajkim 400. narodniny swjećił.

• 1650 lět prěnjeho naspomnjenja Wulkich Zdźarow.

• Před 333 lětami přińdźe Krabat (Janko Šajatović) do Wulkich Zdźarow (17.04. 1691).

• Před 33 lětami je Wolfgang Kraus do Sakskeje přišoł.

• Před 30 lětami je Kraus do Wulkich Zdźarow ćahnył.

• Před 25 lětami je Kraus w dźiwadłowej hrě rólu Krabata hrał.

• 25 lět iniciatiwa Krabat z.t.

• Před 25 lětami załoži Kraus hłownu zhromadźiznu Wulkich Zdźarow.

• Wulke Zdźary budu 25 lět spěchowana wjes.

• Před 25 lětami je Kraus, bjez toho, zo ­by to wědźał, staru nuknicu Krabata (Vorwerk) kupił.

• 20 lět skutkuje Wolfgang Kraus jako wulkopósłanc Hornjeje Łužicy.

• Před 20 lětami wobzamknychu, zo přisłušeja Wulke­ Zdźary gmejnje Łaz.

• Před dźesać lětami nawjazaštaj Kraus a Hans-Jürgen Schröter kontakt z potomnikami Krabata w Chorwatskej.

Załožba za serbski lud je z wudawaćelku w Ludowym nakładnistwje Domowina wušłeje knihi Betiny Kaun „Der Bauingenieur Eberhard Deutschmann/Dučman. Zwischen Lausitzer Holzbaukunst und industriellem Bauen“. Dučmann bě němsko-serbski twarski inženjer, profesor Techniskeje uniwersity Drježdźany a awtor. Jeho kniha „Lausitzer Holzbaukunst“ je trajacy přinošk k přeslědźenju kulturnych stawiznow Łužicy. Z mnoho wobrazami wuhotowana němskorěčna publikacija wopisuje jeho žiwjenski puć .

Na mjezynarodnym folklornym festiwalu běše Bojan Benić w Chrósćicach hač do nocy po puću – prěni raz słužbnje za naš wječornik. Hišće na probu. Po tym su čłonojo redakcije jeho fota wuhódnoći­wši rozsudźili, jednaćelej nakładnistwa poručić, 36lětneho južneho Serba přistajić. Wot srjedź awgusta dźěła ženjeny nan štyrilětneje dźowki jako fotograf a fotoredaktor w našej redakciji.

So wě, zo je najskerje nowum w stawiznach Serbskich Nowin, zo zastupi kolega do kruha sobudźěłaćerjow dźenika, kiž najprjedy ani serbsce ani němsce njemóže. Wón sam je w swojim požadanju na to skedźbnił: „Moja maćeršćina je serbochorwatšćina, a tohodla nimale wšě wuchodnoeuropske rěče derje rozumju.“ Nawjazujo na tute zmužite wuprajenje so Bojan kóžde ranje na posedźenju redakcije prócuje, mjezsobne dorěčenja sćěhować. Hdyž tola jónu ze zrozumjenjom klaca, pomhamy sebi z jendźelšćinu, a něšto słowow němsce Bojan wězo móže. Priorita ma pak nětko nawuknjenje serbšćiny, a tohodla Bojan tež prawidłownje póndźelu na kurs chodźi.

Debata wo nadawkach, funkciji a sebje-zrozumjenju SLA je stary lac. Najnowša inscenacija je w tym zwisku kmana, dalšu šćipku připołožić. Hač z tajkeho tak mjenowaneho crossovera „klasiskeje“ a „popularneje“ hudźby naposledk skulojćeny cyłk nastawa, móžemy hakle po druhim dźělu posudźować. Hač „smě“ so kompozicija Krawca rozkuskować a z „cuzymi“ elementami wudospołnić, wo tym njech elitarni tradicionalisća – rady ekskluziwnje w swojej słonowinowej wěži – kaž tež wšowědni za stajnym blidom dale diskutuja. Štož pak hodźi so hižo zwěsćić: Afekt je so ansamblej bjezdwěla zešlachćił. A to dźě je z prěnjorjadnej winowatosću jewišćoweho wuměłstwa. Chwalba tuž za zmužitosć, z riskantnym eksperimentom publikum wužadować. Kritika, kajkuž wjacori přihladowarjo sformulowachu, nastupa často njezrozumliwe teksty snadneje artikulacije dla – trochu wjace kedźbnosće tu zawěsće nješkodźi. A dujerjo: ­nó haj, stary lac em. Bosćan Nawka