Kóžde lěto hnojić hižo trjeba njeje

Jako nabywaše srjedź zańdźeneho lětstotka wulkohospodarstwo na wsach dźeń a wjetšeje hódnoty, rěkaše, zo je to bjezzmyslne. Jako ći Zeleni na politiskej runinje na mocy přibychu a chcychu mjez druhim z přirodu zawjazk měra docpěć, zastopnjowachu jich mnozy za tajkich bjez šansy.

Pro a kontra nima so tule wobswěćić, přiwšěm je woboje krok do směra zachowanja žiwjenskich zakładow čłowjestwa. Wobhospodarjenje wulkich ratarskich płonin wostanje drje tež dale zakład zežiwjenja rosćaceho wobydlerstwa. W tendency pak spěchuje wone tež monokulturu, nadpřerězne hnojenje a njedowolene zhusćenje pódy z ćežkim gratom. Tendency pak hodźi so dźensa wuspěšnje znapřećiwić, tuchwilu wšak jeno dźělnje, přichodnje snano we wulkim stilu.

Kroča po swójskim puću