Štož so mjeztym hižo dlěje w a za mjezami Europy wothrawa, je jenička tragedija. Wona kóždemu pod kožu dźe, kiž ma sobučuće z čłowjekom, nuzu ćerpjacym. Njeličomne wopory wójnow a socialneje bědy­ z mnohich kóncow swěta spytaja so na najbohatši a najwěsćiši kontinent našeje­ zemje „předrěć“. Hačkuli so mnozy tež w Sakskej z tym bědźa abo so samo agresiwnje wobaraja hórku a přiběracu woprawdźitosć na wědomje wzać, tak tola­ pozbudźa, zo wjele ludźi tež w našej blišej domiznje ćěkancam solidaritu wopokazuje, jich w nowej wokolinje wita a jim najprjedy jónu prosće pomha.

W přichodnych měsacach a lětach – to drje je jasne – so nawal přesćěhanych a dźěło pytacych w našim kraju hišće zesylni. Tak budźe dale wažne, zo runje tež ciwilna towaršnosć prěnju pomoc ćěkancam poskići, ćim bóle, dołhož njezamóže politika w Zwjazku a w zwjazkowych krajach­ Němskeje porjadne prawniske a hospodarske struktury za wobchad, přijimanje, kubłanje, wu- a dalekubłanje ćěkancow wutworić. A dołhož zamołwići w Europskej uniji zhromadnje ze skutkownymi naprawami chaos njesporjadkuja.