Na wopyće pola wučerki a chóroweje dirigentki Bernadett Hencyneje
Młódna trawa na zahrodźe při swójbnym domje w Budyšinje ma hižo něšto nalětnjeho na sebi. Rjany to měrny blečk na kromje wokrjesneho města njedaloko Sprjewje. Tule bydli Bernadett Hencyna. Tež stwa w jeje domje wuprudźa přitulnosć, hladaš-li z wulkim woknom na zahrodku. „W nalěću a lěću při rjanym wjedrje rady w zahrodce dźěłam. Trjebam to prosće, to je za mnje wočerstwjenje“, praji Serbowka, jako mje zajimowaneho z woknom hladajo „lepi“. We jstwě z kožanymi křesłami, z blidom a kamorami steji tež klawěr. Na nim hrajo so Budyšanka zawěsće za nazwučowanja chórowych spěwow přihotuje. Jako wučerka za hudźbu a němčinu na Serbskim gymnaziju Budyšin kaž tež jako nawodnica chóra gymnaziastow 5. do 8. lětnika a Chróšćanskeho cyrkwinskeho chóra wona často na instrumenće hraje. „Njejsym žana pianistka. Móžu pak spěwy přewodźeć a sej tak jednotliwe melodije a chórowe hłosy za proby přiswojić.“