Druhi dźeń hód budźe zaso tak daloko. 57. raz zetkaja so lětsa serbscy a němscy lubowarjo honjeńcy za kulowatej kožu k swojej tradicionalnej hodownej kopańcy pod hołym njebjom.
Tele drje najstarše koparske zarjadowanje tajkeho razu přeco tón dźeń a zwonka někajkeje sportoweje hale w našej Łužicy a cyle wěsće po cyłej Sakskej wotmě so prěni króć 1959.
Tehdy zetkachu so młodźi běharjo na srjedźnych a dołhich čarach Motora Budyšin k wotměnje nimale wšědneho specifiskeho běhanskeho treninga k tajkej hrě.
Ani jónu njeje tale hodowna kopańca špatneho wjedra dla wupadnyła. Sněh hač do kolen, błóto hač ke kulkam, kruće zmjerznjene hrajnišćo abo hoberski wichor njemóžachu zdónk wobdźělnikow ženje zatrašić. W běhu lět su so lochkoatletam dalši zajimcy z wjacorych sportowych družin přidružili.
