Zrudźaca powěsć so we Wotrowje rozšěri, zo je něhdyši šulski nawoda Jan Herman nimale 100lětny zemrěł. K tomu piše Jan Wjenk w mjenje Wotrowskich šulerjow:
Narodźiwši so do wulkeje swójby přežiwi Jan Herman hrózbnu Druhu swětowu wójnu a sta so w Radworju z wukubłanym nowowučerjom. Tam zezna w susodnej wsy pozdźišu mandźelsku Adelheid. Do mandźelstwa narodźichu so jimaj štyri dźěći. Jan měješe zbožo, přińdźe do Wotrowa a wučerješe z Janom Meškankom, Cyrilom Nawku, Francom Kubašom a Jurjom Grósom. Dźěći, mjez nimi mnoho ćěkancow, chodźachu dwaj lětnikaj hromadźe do jedneje rjadownje. To měješe tež swoje lěpšiny. Na jednej stronje słyšachu, što starša rjadownja wuknje a lěto pozdźišo bě to za nich wospjetowanje, su-li dokładnje kedźbowali. Při tym nawuknychu mnozy ćěkancy tež serbšćinu a stachu so samo pozdźišo wučerjo.