Takrjec před kubłom Gižkojce, kulturnym forumom łužiskeje brunicy, chce Vattenfall na terenje brunicoweje jamy Wjelcej-juh krajinu „Šćeńčanske alpy“ rekultiwować. Kaž energijowy koncern njedawno informowaše, ma napodobnjeny originalny staw hač do lěta 2023 docpěty być. Při tym zepěraja so fachowcy rekultiwowanja na wuměrjenske kartografowanja z předposlednjeho lětstotka. Po­data je lětoličba 1846.

Na něhdźe 40 metrow bě so bager hač do lěta 2010 kubłu bližił – tři metry za płotom ležownosće dźělachu wćipneho wopytowarja wot wuhloweje jamy. Po wuhlu slědowaše bjez wulkeje přestawki rekultiwowanje. Naspomjenjahódne je, zo su z Gižkojsko-Šćeńčanskeje kónčneje moreny z woršty nad wuhlom nimale štwórć miliona błudźenkow wuryli. Swědki lodoweje doby budu wulku rólu hrać, hdyž wobraz krajiny znowa wuhotuja. To je wšitkim wobdźělenym hoberski narok. „Gižkojska hórka“ změje wysokosć 150 metrow nad morjom. „Šćeńčanska hórka“ budźe ze 165 metrami najwyša, wuhladnišćo na njej ma pola 168,8 metrow nad morjom ležeć.