„Znowazjednoćenje Němskeje – són a woprawdźitosć“ rěka kapsna kniha z pjera Waltera Leonharda. Rodźeny ­Durinčan je 40 lět we Wětrowskej šamotowni­ dźěłał. Serbske Nowiny wozjewjeja­ jeho trochu wudospołnjene, wot Arnda Zoby a Friedharda Krawca ­z přećelnej­ dowolnosću nakładnistwa DeBehr zeserbšćene dopomnjenki.

Při wšej radosći nad docpětym njesměš woči před tym začinić, zo mamy w aziskim rumje we wysokotemperaturowym wobłuku za najtrěbniše pola zasadźenja hišće zastatki k japanskim zhotowjerjam škrěwakow. Tak smy so wróćili k aktualnemu połoženju wubědźowanja.

Lawdacija na lawreatku Myta Zejlerja 2020 Chrystu Meškankowu

Dźens tydźenja bu Chrysta Meškankowa w Kamjenskim sakralnym muzeju, Haninej cyrkwi, z Mytom Zejlerja, wu­znamjenjenjom za serbsku rěč, počesćena. Dokumentujemy tule lawdaciju bywšeje direktorki Serbskeho gymnazija Budyšin Rejzy Šěnoweje.

Jednoho ranja słyšachmoj z mužom w serbskim rozhłosu rozsud jury Myta Zejlerja, zo počesća lětsa Chrystu ­Meškankowu z mytom za serbsku rěč, z Mytom Zejlerja. Zo počesća ju za wobstajne a přikładne tworjenje w nałožowanju a wuwiwanju serbskeje rěče a kultury, za jeje žiwjenski skutk.

Wjele zboža, luba Chrysta, ći dźensa hišće raz z cyłeje wutroby přeju.

Słowje, kotrejž sebi prajimy na narodninach, do noweho lěta abo młodemu čłowjekej, kiž so hotuje na nowy wotrězk žiwjenja, słušatej dźensa tebi.

Pod nadpismom „Z kameru po Łužicy a do swěta won“ wěnuje so w nowej ­seriji Serbskich Nowin filmowc

dr. Toni Bruk stawiznam serbskeho ­filma. Mjez druhim rozprawja wón w swojich wuwjedźenjach wo wosebitosćach a njewšědnosćach před a za kameru kaž tež wo wuwiću serbskeho ­filma hač do přitomnosće.

Hdys a hdys schadźowaše so we Łužicy přirada za serbsku kulturu pod předsydstwom statneho sekretara ministerstwa za kulturu NDR. Tam dóstach srjedź lěta 1979 wopismo, zo sym wot 1. julija sem nawoda Serbskeje filmoweje skupiny ­DEFA a zo mam nadawk, wutworić hač do kónca lěta dźěłakmanu produkcisku skupinu za Serbski film. Dokelž njemějach hač na někotre ideje ani fenka ani dźěłowe zrěčenje w zaku, započach pytać skromny domicil za pjeć sobudźěłacerjow w Budyšinje. Hačrunjež wjednistwo SLA protestowaše, je ministerstwo postajiło, zo dóstanje filmowa skupina dźesać kwadratnych metrow (!) w domje nad „Wjelbikom“. Nochcu naličić wulke a małe ćeže, ale běchmy kónc septembra 1979 zarjadowani.

Sakska krajna wustajeńca w Zwickauwje zhladuje na 500 lět industrijneje kultury

Šikwane awta steja w Zwickauwje. Štóž lubuje oldtimery a spěšne jězdźidła, ­njech na kóždy pad tamniši Augusta Horchowy muzej wopyta. Tam maja wobłuk za wubědźowanski sport z małym kinom a z pokazku na stawizny „slěbornych kłokow“, kaž je tule mjenuja. Prědku spěšne awta wobswětleja, za nimi widźiš filmy z wubědźowanjow z 1930tych lět. Pjeć lět su „slěborne kłoki“ z Zwickauwa motorowy sport rozsudnje sobu postajeli, kaž słyšu. Prěnje scyła w Zwickauwje twarjene awto pak runje tak imponuje. Model Horch ze sylnosću 14 do 17 PS, kupej z lěta 1904 steji hnydom při zachodźe muzeja. Njeličomne oldtimery slěduja, kaž wohnjowoborne jězdźidło z lěta 1927, Audi-kabriolej z lěta 1934 a sportowe motorske DKW. Samo do dźěłarnje Augusta Horcha móžeš hladać. Zwickau ma dźě wjelelětnu awtowu tradiciju. Tu su Trabant twarili a tu dale awta produkuja, dźensa VWje. A nětko je Augusta Horchowy muzej jedne stejnišćo sakskeje krajneje wustajeńcy pod hesłom „Boom“.