Hura, prózdniny

přeje wšitkim šulerjam dožiwjenjowpołne a wokřewjace prózdniny! A snano ma tón abo tamny młody čitar lóšt wo nich rozprawjeć a nam postrowy z dowola připósłać!

Tradicionalne ručne rjemjesło na lisćinu swětoweho kulturneho herbstwa přiwzate

Loni bu módroćišć na lisćinu swětoweho kulturneho herbstwa při­wzaty. Tale technika ma tež we Łužicy korjenje. W Choćebuzu měješe Evelin­ Rühtz-Müller jara znatu dźěłarnju, kotraž pak je mjeztym zawrjena­. Módroćišć jako imaterielne kulturne herbstwo pak skići jej nětko­ nowe móžnosće.

Štož so derje zeleni, móže so tež jara derje na módru barbu změnić! Tele stare hrónčko wo barbjenju je Evelin Rühtz-Müller stajnje nałožowała, je-li hósć město wočakowaneho módreho płata žołto-zeleny wuhladał, kotryž bě z wańčki za barbjenje wuća­hnyła. Krótko na powětře bu płat wo­spjet do wańčki tunkany, zo by so po štyrjoch do šěsć dalšich razach skónčnje w módrej barbje błyšćił. Mjeztym pak je w Choćebuskej dźěłarni měr zaćahnył. Módroćišć słuša tam nimale hižo k stawiznam.

Wěra, nadźija a lubosć w trojozynku

Freitag, 28. Juni 2019 geschrieben von:

Serbski ewangelski domizniski dźeń lětsa we Wulkich Ždźarach wotměli

„Bože žohnowanje za žiwjenje“ móžemy na kartkach čitać. Přityknjene su wone módrym, čerwjenym a běłym powětrowym balonkam, kotrež tradicionelnje k zakónčenju Serbskeho ewangelskeho domizniskeho dnja Wojerowskeje kónčiny k njebju pušćeja. Hač tež jedyn z balonow na wuchod leći? Runje tak su so loni wobdźělnicy na do­mizniskim dnju w Blunju prašeli. „Nó wězo“, znapřećiwi Joachim Nagel, iniciator tohole zarjadowanja, minjenu njedźelu. Tež na lětuši domizniski dźeń je wón do Wulkich Ždźarow přijěł. Wot lěta 1992 do 2012 bě Nagel w ewangelskej janskej wosadźe Wojerec-stareho města z fararjom. Zaměrnje je serbšćinu wuknył a ju rady na kemšach a na wosadnych popołdnjach nałožował. Wot lěta 2012 wón ze swojej mandźelskej w Pólskej bydli.

Sernjany swjeća lětsa prěnje pisomne naspomnjenje před 600 lětami. Rodźeny­ Sernjančan a dobry znajer stawiznow­ delanskich wsow Pawoł Rota­ je někotre stawizniske zajimawoski wo wsy zestajał, kotrež čitarjam Serbskich Nowin we wjacorych dźělach spřistupnjamy:

Słowjanske kulowcy

Sydlišća w formje kulowca připisuja stawizny Słowjanam. Čas připućowanja Słowjanow do dźensnišeje srjedźneje a wuchodneje Němskeje wone hrubje po lětstotkach takle rozrjaduja:

zažnosłowjanska doba 500–800

srěnjosłowjanska doba 800–1000

pózdnjosłowjanska doba 1000–1200

Wosom wuměłcow w dialogu napřećiwkow

Freitag, 28. Juni 2019 geschrieben von:

Muzej Budyšin pokazuje z wosebitej přehladku „Kontekst & kontrowersa“ mólby, rysowanki, grafiki, reliefy a skulptury

„Kontekst & kontrowersa“ rěka wosebita wustajeńca, kotruž je Muzej Budyšin składnostnje róčnicy załoženja domu před 150 lětami jako zhromadny partnerskoměšćanski projekt ze štyrjomi wuměłcami wottud a štyrjomi z Heidelberga koncipował. Hač do kónca awgusta maja zajimcy přiležnosć, sej přehladku wobhladać.

„Znowazjednoćenje Němskeje – són a woprawdźitosć“ rěka kapsna kniha z pjera Waltera Leonharda. Rodźeny ­Durinčan je 40 lět we Wětrowskej šamotowni­ dźěłał. Serbske Nowiny wozjewjeja­ jeho trochu wudospołnjene, wot Arnda Zoby a Friedharta Krawca ­z přećelnej­ dowolnosću nakładnistwa DeBehr zeserbšćene dopomnjenki.

Předsłowo

Čas přewróta, nastorčeny přez politiske zawostajenstwo politikarjow, kaž běštaj to Willy Brandt a Egon Bahr, wjedźeše po lětomaj 1989/1990 k rozpadej Sowjetskeho zwjazka a narańšeho bloka a k znowazjednoćenju Němskeje. Tónle són swojeje generacije słušeše do twara murje lěta 1961 hišće k formulowanym politiskim cilam w NDR. Po tutym zarězu bu tale tema systematisce narokej NDR woprowana, być připóznata jako samostatny stat. We wosomdźesatych lětach 20. lětstotka nichtó w němskimaj statomaj wjace do toho njewěrješe.

1989/1990 běše začuwać, zo stanjemy so z časowymi swědkami hoberskich, njewuhibnych towaršnostnych změnow. Nadźija ludźi bě ta, zo móhli so politiske, hospodarske a wosobinske wobstejnosće polěpšić.

Drasta z wotpadkow

Freitag, 28. Juni 2019 geschrieben von:
Foto: Martina Arlt
Při najrjeńšim słónčnym wjedrje mějachu wo­py­towarjo na njedawnym lětnim swjedźenju Sle­pjan­skeje pěstowarnje swoju lubu nuzu, sej měst­no w chłódku nańć. Aline Weidel, kotraž wot loń­šeho de­cem­bra kubłanišćo nawjeduje, bě sej z ku­błarkami do­ži­wje­njowpołny program přemysliła. Při tym jim starši přewšo rady pomhachu. Lětsa wěnowachu so temje wob­stajnosć a tomu, kak plastikowym wotpadkam za­dźě­wać. Minjene tydźenje běchu so pěstowarske skupiny z taj­kimi zaběrali. Ći jedni paslachu dekoraciju. Najmłódši pak jězdźachu z wotpadkowym awtom po zahrodźe. Runje tak zestajachu modowu přehladku, při kotrejž su wotpadki zapřijeli. „Na kóždy pad dźěći nětko wědźa, što do kotreje barbojteje tony słuša. Projekt bě jara powučny a je wulke wjeselo wobradźił“, Aline Wei­del rozprawja. Tež klankowe jewišćo přirodoškitneho cen­truma Žitaw­skich horin je temu sobu zapřijało. Třo sobu­skutkowacy předstajichu inscenaciju „Són Emi­ly“.

Pčołarku wopytali

Freitag, 28. Juni 2019 geschrieben von:
Foto: Anja NowakowaNa swojim njedawnym pu­ćo­wan­skim dnju pobych­my my šulerjo 1. lětnika Workle­čanskeje zakładneje šule w Smječkečan­skich Janskich kupjelach. Tam wočakowaše nas hižo knjeni Bjedrichowa, kotraž chcyše nam pčołarjenje bliže před­stajić. Powědaše nam, zo maja tam tři ludy, kotrež dźěłaja jeničce za swójsku potrjebu domu. Zhonichmy tež, zo su nimo matki-kralowny tež babka a dźěłaćerki w kołću a zo wobsteji jedyn lud z něhdźe 50 000 pčołkow. Knjeni Bje­drichowa pokaza nam płastu, ramiki, wjerćawu, škitnu drastu, ale tež kurjak, kotryž pčołar(ka) wužiwa, zo by pola pčołkow „zakle­pał abo zaklinkał“ a je tak njenastró­žił(a). Po tójšto informacijach smědźach­my so wotměnjejo škitnu drastu woblec a raz w jednym kołću „zaklepać“. Běchmy jara pře­kwapjeni, kajka mjer­wjeńca w koł­ću knježi. A přiwšěm kóžda pčołka wě, što ma činić. Smědźachmy samo babku na ruku wzać. Wona njeje strašna, dokelž nima žadyn kałačik. Po krótkim, ale jara rjanym wulěće do zwěrjećeho ži­wjenja nóžkowachmy při najrjeńšim wjedrje wróćo do šule. Anja Nowakowa

Rjany pěstowarski swjedźeń

Freitag, 28. Juni 2019 geschrieben von:

Štóž to lěpje njewědźeše, móhł sej myslić, zo jedna so wo wjetši ludowy swjedźeń. We woprawdźitosći pak přichwa­ta­chu syły wopytowarjow na njedaw­ny pěsto­warski swjedźeń. Na dwo­rje Kulow­skeho katolskeho dźěćaceho domu dopominachu so woni na spo­čatki kubłanišća a wjeselachu so zdobom na přichod. Stawizny pěstowarnje budu do stawi­znow města zapřijate.

Njedawny swjedźeń bě posledni tajkeho razu w bywšim domje. Tón bu 1781 jako chorownja za chudych ludźi natwa­rjeny a bu zwoprědka jako šula wužiwany. Potom pak za­městni so pěstowarnja. Tež ku­błarka Sabine Richter bě jako dźěćo tam chodźiła a dopomina so na rjane časy. Stajnje su tam wjele rejowali, so smjeli a spěwali. Pěstowarki běchu stajnje přewšo angažowane, štož bě jej zakład za dźens­niše dźěło. Kombinaciju peda­gogiki a nabožiny ma wona za spomóžnu, dokelž spož­ča dźěćom stabilitu a strukturu.

Dawno je chěža přemała, a tak twarja tuchwilu nowy dom. Kusk po kusku so tuž kubłarjo a dźěći ze swojim domicilom rozžohnu­ja. Posledni pě­stowarski swjedźeń bě jedna z mnohich kročelow, kotrež hišće slěduja. Silke Richter

Wo pokal za bulom honili

Freitag, 28. Juni 2019 geschrieben von:
Foto: Ute GroßeWosrjedź junija bě skónčnje tak daloko. Zahorjeni sportowcy hortow w nošerstwje Křesćan­sko-socialneho kubłanskeho skutka wubědźo­wa­chu so mjeztym 18. raz w kopańcy. Tež tónkróć pře­wje­dźechu turněr w Panči­cach-Kukowje. Po napjatym předkole wojowachu mu­stwa skónčnje wo městna. Finale docpěchu Kulowscy koparjo, kotřiž dyrbjachu přećiwo Nadróznej Hrabowce nastupić. Hakle po třě­lenju z dźewjeć metrow Kulow­čenjo turněr dobychu a móžachu pokal sobu wzać! Wšitkim sobu­skutko­wa­cym wutrobny dźak! Ute Große

Chróšćan Šulerjo

Neuheiten LND