Wot lěta 1831 dźewjeć fararjow w Klukšu skutkowało

Donnerstag, 23. Juli 2015
Artikel bewerten
(0 Stimmen)
Klukšanski farski dom bě w zašłosći zarjadniske sydło wosady a stajne zetkanišćo wosadnych ze swojim fararjom.  Foto: Alfons Handrik Klukšanski farski dom bě w zašłosći zarjadniske sydło wosady a stajne zetkanišćo wosadnych ze swojim fararjom. Foto: Alfons Handrik

Nimo cyrkwjow su tež farske domy něme swědki stawiznow. Ze swojej lětnjej seriju so po serbskich a dwurěčnych­ katolskich a ewangelskich wosadach rozhladujemy a někotre fary předstajamy – dźensa Klukšansku.

Jako poslednja cyrkwinska wosada bu Klukšanska nimale sto lět po reformaciji 1614 ewangelska. Z archiwnych podłožkow wuwidźiš, zo steješe tam wot lěta 1692 farski dom. Wot 1731 bě Christoph Friedrich Faber 17 lět farar w Klukšu. Wón załoži tam swój čas najstarši wučerski wustaw Łužicy, kotryž bu pozdźišo do Delnjeho Wujězda přepołoženy. Šuler wustawa bě tež přełožowar a narodny prócowar Jan Bjenada, kiž wot 1770 tři lětdźesatki w Klukšu fararješe. Za jeho čas so farski dom wotpali. Po nowona­twarje bu wón za čas Napoleonskeje wójny­ 1813 zničeny. Znowa so pilni Klukšanscy rjemjeslnicy a pomocnicy dźěła njebojachu a natwarichu na samsnym městnje, hdźež nańdźemy nětčišu faru, nowu dźěłarnju a bydlenje za amtěro­waceho fararja. Bohužel sta so wona wo­spjet z woporom wulkowohenja, a to 1830.

Veröffentlicht in Łužica
Bitte anmelden, um einen Kommentar zu posten

Serbska debata

Neuheiten LND