„Nimamy sej žane iluzije činić. Hladajo na kapitalistiske poměry změjemy přichodnje lědma powołanskich spisowaćelow. Serbska literatura wostanje tak na amaterskej runinje“, rěkaše zrudny posudk Jurja Kocha na prěnim zetkanju Koła serbskich spisowaćelow ZSW spočatk tohole lěta. Wčera, nimale na kóncu lěta, měješe Měrćin Wjenk premjeru swojeje knižneje prěnički w Smolerjec kniharni. 28lětny nan dweju dźěsći je so z powołanjom geologi rozžohnował a so wědomje za serbsku literaturu rozsudźił. Móžeš z njeje dźens žiwy być? Skerje nic. Młody literarny talent publikuje w najwšelakorišich serbskich medijach, hłownje dźěła w serbskim rozhłosu.

Někotři – kaž Róža Domašcyna abo z młodeje generacije Lubina Hajduk-Veljkovićowa – su tež pod dźensnišimi poměrami zmužići dosć, swoje žiwjenje wuměłstwu (pisanja) wěnować. Trjebaja pak za to přidatne, eksistencu zaručace žórło. Wjetšina dorostowych awtorow serbskeho nakładnistwa knihi připódla pisa. Swój wšědny chlěb sej woni hłownje hinak zasłužeja.