Swojemu přeswědčenju stajnje swěrny wostał

Freitag, 11. März 2016
Artikel bewerten
(0 Stimmen)
 Józef Bajtel Foto: Alfons Handrik Józef Bajtel Foto: Alfons Handrik

W Pančicach-Kukowje swjeći dźensa, bohudźak hišće strowy a čiły, Józef Bajtel 90. narodniny. Wuchodźiwši 1940 šulu nawukny wón w Kamjencu powołanje molerja. Na powołanskej šuli w Połčnicy bu tehdy jako 15lětny konfrontowany ze zasakłym­, hidu šěrjacym wustupowanjom napřećo židam. Tele nazhonjenje so w nim bolostnje zakorjeni. Je pak tež formowało jeho dźensniše nastajenje napřećo nuzu tradacym a azyl pytacym. Jako­ młodostny bu do wójska nuzowany. W jatbje, z kotrejež so nazymu 1948 nawróći, je rusku rěč dosć derje nawuknył. Přiswojene znajomosće běchu jemu po štwórćlětnym­ studiju na tehdyšim Serbskim wučerskim wustawje w Radworju jako wučerjej za rušćinu a němčinu přewšo wužitne. Po štyrjoch lětach we Worklecach zasadźichu jeho spočatk šulskeho lěta 1953 w Pančicach-Kukowje, hdźež je hač do rentnarskeje staroby wuwučował. Wjele připóznaća žněješe swojeho wunošneho pedagogiskeho dźěła dla – a to nic jenož mjez šulerjemi, ale tež mjez kolegami a staršimi, za čož spož­čichu jemu titul wyšeho wučerja.

Veröffentlicht in Jubilar
Bitte anmelden, um einen Kommentar zu posten

Serbska debata

Neuheiten LND