Po tym zo pobychu seniorojo Serbskeho šulskeho towarstwa (SŠT) na swojej dnjowej wuprawje před lětomaj w pólskej Delnjej Šleskej a loni w sewjerowuchodnej Čěskej, běchu so lětsa dojednali, zhromadnje wopytać Saksku krajnu ­zahrodnu přehladku w rudnohorinskim Oelsnitzu. W poslednim tydźenju wulkich prózdnin tak daloko bě. Wšitcy běchmy wćipni, kotre wosebitosće 7. sakska krajna zahrodna přehladka, kiž je hišće­ hač do 11. oktobra wotewrjena a kotraž steji pod hesłom „Kćenjowe sony – žiwjenske rumy“, nam poskići.

Zapołoženje, natwar a wuhotowanje wustajeńcy bě architektowy běrow z Lipska přewzał. Za to wuzwolena přestrjeń bě něhdy hórnistwowy rewěr. 1844 bě Šwikawčan Karl Gottlob Wolf prěnju kamjentnowuhlowu worštu pod zemju wotkrył. Hač do lěta 1971 na to w rewěrje Lugau-Oelsnitz kamjentne wuhlo wudobywachu. Architekća a zahrodnicy su so nětko prócowali, přirodu tak mało kaž móžno změnić, a přiwšěm zdokonjane kćějace areale wutworić. Při dopołdnišim wodźenju po wustajeńcy smy wjele rjanosćow widźeli, ale tež wjele zajimaweho słyšeli.