Srjedź oktobra smy so my něhdyši šulerjo, kotřiž běchmy před 70 lětami do Chróšćanskeje šule zastupili, w tamnišim Krawčikec hosćencu znowa zetkali. Ze škleńčku sekta sej na swoje strowjo připichmy. Haj, ze 76 lětami móžemy wjeseli być, zo tu hišće smy. Dwanaćo z nas su hižo zemrěli.

Rěčeli smy mjez druhim tež wo tym, kajke bě połoženje tehdy powšitkownje a specielnje w šuli, do kotrejež 1. oktobra 1945 zastupichmy. Dokelž drje sej tón abo tamny čitar poměry po Druhej swětowej wójnje předstajić njemóže, skrótka tehdyšu situaciju we łužiskim šulstwje rysuju.