Njedawno běch w Bergisch-Gladbachu pola swojeje sotry a jeje swójby na wopyće. Zhromadnje chcychmy sej tamniši wulki róžowopóndźelny ćah wobhladać. Mnohim přećelam a znatym z bydlenskeje štwórće swojeje sotry do toho powědach, zo so w Budyšinje za njepřewodźanych małolětnych ćěkancow angažuju. Wo wulkej pomocy a wutrobnosći Kölnjanow, kotruž na to nazhonich, běch přemóženy. Spontanje započachu młódši a starši za mnje tak mjenowane „Kamelle“ zběrać, potajkim słódčizny najwšelakorišeho razu, kotrež sobujěducy na wulkich póstniskich wozach do publikuma mjetaja. Kóždy z pomocnikow znajmjeńša cyłu titu połnu plackow, poprjancow, gumijowych zwěrjatkow a wjele dalšich wěcow z póstniskeho ćaha­ sobu přinjese, zo bych je dźěćom w Budyšinje rozdźělił, wo kotrež so sobu staram. Na kóncu běštej to dohromady dwaj centnarskej měchaj. K tomu přińdźechu hišće wjacore pakety drasty, tak zo bě moje awto hač pod třěchu napakowane.