Načasna tema ćěkancow nas dźeń a bóle wobdawa. Wšědnje dosćahnu nas nowe powěsće wo namocy a hidźe. Zo pak móžeš z cuzym tež hinak wobchadźeć, dopokazuje młoda Serbowka.

Sće hižo raz chutnje wo tym rozmyslowali cuzemu, bjezdomnemu abo wandrowskemu w swojim domje nóclěh poskićić a so wo njeho wěsty čas starać? Nic? Serbsko-němske bydlenske zhromadźenstwo (WG) w Drježdźanach njeje wo tym­ jenož rozmyslowało, ale je młodeho Syričana přiwzało.

Serbowka, mjenujemy ju Sara*, so w katolskej cyrkwi­ w Drježdźanach čestnohamtsce angažuje. Zhromadnje z rjadniskej sotru poda so wona do lěhwa­ azyl pytacych w Drježdźanach. Po wječornej Božej mši w Dwórskej cyrkwi, na kotrejž so tež wjacori požadarjo azyla wobdźělichu, rozmołwješe so wona z młodym wukrajnikom. Napadnył bě jej róžowc, kotryž měješe wón wokoło šije. A młodźenc běše jej hnydom sym­patiski. Tak zrodźi Sara ideju, jemu swobodnu­ stwu w swojej WG poskićić. Při wječeri so sobuwobydlerjow wopraša, hač nochcyli ćěkanca přiwzać. A woni běchu­ wote­wrjeni pomhać. Swobodna stwa běše tuž za młodeho njeznateho předwidźana.