Stara karta dokumentuje, što je so minjene lětdźesatki w přirodźe změniło
Njesměrnje wulke zmawowace so žitnišća abo zahony rěpika hač k horicontej – štož je mnohim wuraz moderneho ratarstwa a nadźija na bohate žně, ma Ludwig Sachsa z Radworja za wochudnjenje přirody. Dopokazać móže wón tole z pomocu stareje karty z lěta 1936. Na njej su wšitke pućiki a haty dokładnje zarysowane. „Nětko je tež jasnje widźomne, što wšo je so minjene lěta zhubiło“, Radworčan praji.
Problem zhubjenych starych šćežkow Ludwiga Sachsu hižo dołho zaběra. Před 25 lětami, hnydom po přewróće, bě wón z tehdyšim nawodu ratarskeho předewzaća wo tym rěčał. Tam běchu zwólniwi, někotre stare zwiski mjez wsami zaso aktiwizować. Gmejna wšak dyrbjała to chcyć. Ale na gmejnskim zarjedźe Ludwig Sachsa hižo wjele lět słyši, zo nimaja srědki za nakup wotpowědnych płonin. Mjeztym so tež druzy přizjewjeja, kotřiž bychu nowe-stare šćežki radlubje wužiwali. K nim słušeja na přikład mějićeljo konjacych dworow. Tak bychu po šćežkach jěchać abo ze zapřahami jězdźić móhli.
