Kak přińdźe lektor za wědomostnu literaturu k tomu, dźěćacu knihu „Pingufant za Pawla“ do serbšćiny přełožić? „Cyle jednore, dokelž so mi to chcyše. Mam dźěći a chcu so z nimi smjeć. Mam faible za tajke pryzlojte stawizny“, rozłožuje sobudźěłaćer LND Michał Nuk.
Wotrostł je dźensa ze swójbu w Budyšinje bydlacy we Wutołčicach. Po maturje na Budyskim Serbskim gymnaziju inkluziwnje „rjanoho časa w internaće“ a po „grawoćiwym lěće“ w ciwilnej słužbje wabješe jeho studij stawiznow do Lipska. Po štyrjoch tydźenjach rozsudźi so přidatnje za sorabistiku. Hornjołužiske stawizny 16. lětstotka pak zaběrachu jeho dale w magisterskim dźěle, a jako jemu profesor městno stawiznarja na Lipšćanskej uniwersiće poskići, je rady přiwza. Po lěće pak zwěsći, zo akademiske žiwjenje ničo za njeho njeje: „Njejsym za wuwučowanje rodźeny. Nimo toho je mi wědomostny swět přewuski a njeběch sćerpny dosć za dlěšodobne projekty, kaž je to disertacija“, 38lětny wo sebi sudźi.