Ze slěbornej jehłu počesćeny
„Słónku“ muzejej darił
Wustajeja twórby dweju znateju molerjow na Njeswačanskim hrodźe
Njeswačidło (ML/SN). Mólba „Serbske barby“ dźěćaceho lěkarja a molerja Dot-tory dr. med. Wolfganga Lehmanna a rysowanka „Holca“ molerki Paule Lauenstein pyšitej žurlu Njeswačanskeho Stareho hrodu, po tym zo su tam minjenu njedźelu wosebitu wustajeńcu k 750. róčnicy prěnjeho naspomnjenja wsy wotewrěli. W Małej galeriji zarjadowachu přehladku twórbow dweju z Njeswačidłom a wokolinu zwjazaneju wuměłcow.
Předsyda towarstwa Přećeljo kultury a přirody Dieter Petschel powita na połnje wobsadźenej hrodowej žurli tež přećela Dottory Berta Nowaka, kiž předstaji twórbu Dottory „Serbska słónka“. Njedawno zaso namakanu rysowanku je wón Budyskemu Serbskemu muzejej darił. Kaž Bert Nowak zdźěli, bě lěta 2009 zemrěty wuměłc wotkazał, zo maja jeho dźěła ze serbskimi motiwami městno w muzeju na Budyskim hrodźe namakać.
Busy kulturnišća zwjazali
Budyšin (CS/SN/bn). Wuměłstwo na kolesach bě minjeny kónc tydźenja wospjet we Łužicy dožiwić. Na dwěmaj linijomaj a ze štyrjomi jězdźidłami zwjaza tak mjenowany wuměłstwowy bus jednotliwe stacije w Pomorcach, Koporcach, Budyšinje a Korzymju. Ducy zahorichu hudźbnicy, rejwar a dźiwadźelnica hosći z wotměnjawym programom.
Ćežišćo w sprjewinym měsće bě Strowotna studnja. Pod hesłom „Morjo platow – Wjace hač plata“ chcychu organizatorojo atraktiwitu měšćanskeho dźěla wuzběhnyć. A woprawdźe tworjachu na zeleń bohate nutřkowne dwory, Naměsto přećelstwa ludow a samo stara Konsumowa pjekarnja kmany ramik za spěwanje, molowanje a breakdance.
Wichorojty přiklesk za dušu wokřewjacy poskitk
Róžant (CRM/SN). Na kóncu koncerta njedźelu popołdnju wudyri wichorojty přiklesk w połnje wobsadźenej Róžeńčanskej cyrkwi – dźakowano dirigentej Friedemannej Böhmje – stajnje korektnej pianistce Ginje Hentsch, gymnaziastce Theji Čórlichec jako wobhnadźenej solistce-sopranistce kaž tež wěsće wustupowacym komornym spěwarkam a spěwarjam a skónčnje cyłemu chórowemu cyłkej chowancow Serbskeho gymnazija w Budyšinje za pozběhowacu interpretaciju duchowneje hudźby. Chróšćanski nowy kapłan dr. Jens Buliš wědźeše k tomu z jadriwymi słowami zawod a impuls do modlitwy podać.
Z „Preludè“ k swětosławnemu „Te Deum“ francoskeho mištra baroka Marca-Antoina Charpentiera poda chór zawodnje nazorny přikład swojeho dobreho hłosoweho kubłanja. Slědowachu wujimki ze wšěch pjeć oratorijow „Počasy“ Korle Awgusta Kocora, woblubowana moteta „Strowa sy, Marija“ Jana Pawoła Nagela a cyle swojotna sadźba serbskeje kwasneje hymny „Praj, křesćijanski čłowjeko“ z pjera na swoje wašnje genialneho Jurja Pilka.
Na chórowej serenadźe tež serbske štučki zaklinčeli
Rakecy (LR/SN). Mjeztym hižo 20. raz je so minjeny pjatk w Rakecach chórowa serenada wotměła. Wjesnjanosta Swen Nowotny (CDU) wšitkich přitomnych němsce a serbsce postrowi. Składnostnje jubileja dźakowaše so wón Rakečanskemu žónskemu chórej a chwaleše sej, kak jeje čłonki kulturne žiwjenje we wsy wobohaćeja. Ideju serenady zrodźili běchu něhdy na sportowym swjedźenju, hdźež chcyše chór sobu skutkować. Zazběh bě 23. junija 1999. Wot lońšeho wotměwa so chórowa serenada na dworje Pawołskeje šule. Tamne lěta wotměwaše so wona před hrodom.
Teksty Jurja Brězana w jeho pisarni
Kapałnicy w konkatedrali spěwali
Budyšin (CRM/SN). Drježdźanscy kapałnicy, jenički katolski hólči chór w našim regionje z lětstotki trajacej tradiciju jako něhdyši sakski dwórski chór, su minjenu njedźelu w rjedźe duchowneje hudźby w konkatedrali biskopstwa Drježdźany-Mišno hudźbny nyšpor wuhotowali. Zajim za wustup pod nawodom tachantskeho kapałneho mištra Matthiasa Liebicha w Budyskej tachantskej cyrkwi wopokaza so zaso raz jako wulki. Běše dźě tež někotryžkuli hólčec z našich kónčin něhdy čłon spěwneho ćělesa w sakskej stolicy.
Stawizny towarstwa Sorabija při kofeju rozjimali
Budyšin (SN/bn). Wosebite zarjadowanje Budyskeho Serbskeho muzeja w rjedźe „Kofej w třoch“ je wčera něhdźe třiceći zajimcow do wustajenišća přiwabiło. Pod hesłom „Soraborum saluti“, štož telko rěka kaž „Sorabičenjo strowja“, zaběrachu so přitomni ze stawiznami najstaršeho studentskeho zwjazka Němskeje. Nastork za zetkanje bě dar fararja na wuměnku Christopha Heinki, kiž je muzejej něhdźe sto objektow a retomas pisomnych žórłow ze zawostajenstwa swojeho nana Horsta přewostajił. „Studujo spočatk 20. lětstotka w Lipsku bě wón tam z čłonom Sorabije. W towarstwje nańdźe přećelow za žiwjenje, štož wotpowěduje cyle zaměrej zwjazka: Jónu Sorabičan, přeco Sorabičan“, Heinke rjekny.
Kritiski wid na Pólsku a Němsku
11. lětnik Němsko-Pólskich medijowych dnjow wotměwa so hač do dźensnišeho w Stralsundźe. Wjeršk wčerawšeho dnja bě mytowanje lawreatow 21. wubědźowanja wo Němsko-Pólske žurnalistiske myto Tadeusza Mazowieckeho na žurli Remter bywšeho klóštra swj. Katyrny.
Stralsund (SN/at). Ministerska prezidentka Mecklenburgsko-Předpomorskeje Manuela Schwesig (SPD) w swjedźenskej narěči wuzběhny, zo wotbłyšćuje žurnalistiske myto Tadeusza Mazowieckeho „kritiski wid na Němsku a Pólsku z wobeju stron a to, štož ludźi zwjazuje. Swoboda, měr, swoboda medijow a jich mnohotnosć maja so jako wulke kubło wotewrjeneje towaršnosće swobodniskeje Europy zachować.
„Někotre žanry lědma słyšiš“
Rozmołwa z delnjoserbskim spěwytwórcom w Choćebuzu
Znaty delnjoserbski spěwytwórc Bernd Pittkunigs njewustupuje jenož we Łužicy, ale tež za jeje mjezami. Alfons Wićaz je so z nim wo wuměłstwowym tworjenju rozmołwjał.
Što sće sej lětsa předewzał, što poskićeće noweho?
B. Pittkunings: Dźěłam tuchwilu na nowej knize z bajkami a bajemi ze Sakskeje za dźěći. To je wěste pokročowanje mojeje předchadźaceje knihi „Faya a Welo w kraju lutkow“ wo łužiskich powěsćach. Chodojće Faya a Welo so tež w mojej nastawacej knize jewitej. Pisam w powědacej formje, zo dźěći wot sydom do dwanaće lět baje w němskej rěči rozumja a zo njejsu předołhe.
Kak sće k nadawkej přišoł?
