Varnsdorf (MH/SN). We Varnsdorfskej měšćanskej knihowni wotmě so 21. nowembra zarjadowanje, kotrež bě wěnowane Jurjej Chěžce. Běše to mjeztym 21. mjezynarodny wječor serbskeje literatury, přewjedźeny w pomjeznym čěskim měsće.
Lětuši wječor měješe dwaj dźělej. W prěnim předstajištaj basnik a přećel Serbow Milan Hrabal zhromadnje z nawodnicu Varnsdorfskeje knihownje Ilonu Martinovskej připosłucharjam basnika na wobrazach. Wjace hač 30 wopytowarjow, mjez nimi wjace hač połojca šulerjow, tole z wulkim zajimom sćěhowaše, słuchajo na poeziju awantgardista serbskeje poezije Jurja Chěžki. Tak zeznajomichu so mjez druhim z ródnej wsu Chěžki, Hórkami. Hrabal a Martinovská pokazaštaj jim dale wobalki wšitkich jeho zběrkow a powědaštaj wo žiwjenju a skutkowanju basnika, kiž by lětsa 100. narodniny swjećił. Milan Hrabal čitaše na to ze swojich najnowšich přełožkow prozy Chěžki do čěšćiny a jeho basnje w serbskim originalu.
Z Lutherowych tezow wuchadźace reformaciske hibanje před 500 lětami zwjazuje wjele ludźi w Europje. Přirunowanju reformatoriskich zjawow a wutworjenja etnikuma w stawiznach a kulturje małych ludow wěnowaše so konferenca Serbskeho instituta a Baltiskeje historiskeje komisije w Němskej.
Budyšin (AB/SN). Wot minjeneho štwórtka hač do soboty přednošowaše 17 referentow z Wiena, Tallinna, Rigi, Němskeje a z Łužicy. W srjedźišću stejachu Serbja w Hornjej a Delnjej Łužicy kaž tež Letojo a Estojo na Baltikumje, kotřiž běchu w 16. a 17. lětstotku hišće bjez statnych strukturow. Koncepcionelnje přihotowałoj běštaj konferencu čłonka předsydstwa Baltiskeje historiskeje komisije dr. Madlena Malinkec a stawiznar dr. Friedrich Pollack ze Serbskeho instituta. Młodymaj wědomostnikomaj poradźi so konferenca, kotraž je wobdźělnikam nowe perspektiwy wotewriła.
Serbski ludowy ansambl přihotuje za swój publikum w adwentnym času wosebity program, a to tež w serbskej rěči. Zajimcy móža so na dwaj poskitkaj wjeselić.
Budyšin (SN/CoR). „Loni mějachmy ryzy koncertantny program, lětsa smy so rozsudźili poskitk tróšku z baletom rozšěrić a přidatnje tež młodemu publikum něšto poskićić“, praji referent za zjawnostne dźěło SLA Stefan Cuška.
Budyšin (JK/SN). Na žurli Serbskeho muzeja započa so wčera wječor mjezynarodna wědomostna konferenca „Reformacija a etniskosć – pytanje za žórłami“. Wona je třeći serbski přinošk k wopominanju 500. róčnicy reformacije po publikaciji LND a wustajeńcy w Serbskim muzeju.
Konferencu, kotruž stej Budyski Serbski institut a Baltiska historiska komisija organizowałoj, zahaji bywši Budyski wyši měšćanosta a tuchwilny prezident kulturneho konwenta Sakskeje Christian Schramm. Wón wěnowaše so wliwej reformacije na naš čas. „Reformy njejsu ničo za lěnjuchow a bojazliwcow“, pokaza Schramm na wužadanja našej towaršnosći kaž tež nam samym.
Pokročujo z temu ze zašłeho Rozhlada piše Hartmut Leipner wo prócowanjach delnjoserbskich wěriwych wot wosomdźesatych lět, serbsku rěč zaso do cyrkwinskeho žiwjenja zapřijeć. Rysuje, kak počachu wěriwi serbske a dwurěčne kemše w Delnjej Łužicy organizować – dźensa wuhotuja wob lěto něhdźe dźesać –, duchownu literaturu wudawać a kak prócuja so ze spěchowanskim towarstwom wo financnu podpěru za serbske dušepastyrske dźěło. Zo zbywa wjele dźěła, pokazuje fakt, zo je biblija 1868 prěni raz w cyłku wušła. To bě zdobom najnowše cyłkowne wudaće delnjoserbskeje biblije. Njeznajeće-li mjena němskich fararjow Reinhardta Richtera, Klausa Lischewskeho a Rolfa Wischnatha, móžeće w decemberskim Rozhledźe čitać, na kotre wašnje su woni ze serbskim cyrkwinskim žiwjenjom zwjazani.