Z wudaća: wutora, 11 junija 2019

Zhorjelski wokrjes tež z dwurěčnymi taflemi za region wabi

Zhorjelc (AK/SN). Wot najnowšeho wita Zhorjelski wokrjes na swojich mjezach wopytowarjow z nowymi taflemi, zdźěla samo dwurěčnje. Na cyłkownje 42 městnach su tafle w aprylu nastajić dali, mjez druhim na mjezy k susodnej Pólskej a Čěskej kaž tež na mjezy k Budyskemu wokrjesej a k wokrjesej Sprjewja-Nysa. Přidatnje chcedźa 15 taflow při kole­sowanskich šćežkach, kaž na čarje Wódra-Nysa a při Žabjacej šćežce nastajić, hdźež dotal tajke nimaja. To je Julia Bjar, nowinska rěčnica Zhorjelskeho wokrjesa nowinarjam zdźěliła. Nowe tafle maja format 90 króć 60 centimetrow a maja za wokrjes wabić a na njón skedźbnjeć.

Z wčerawšeho putnikowanja do Róžanta sym so přewšo spokojeny domoj wróćił. To njezaležeše tak jara na městnje w chłódku pod štomom, kotrež běch našoł, ale hłownje na prědowanju fararja Sćěpana Delana. Měnju, zo bě wone sobu najlěpše minjenych lět, a wěm, zo takle jenož ja njemyslu. Ze swojim rozmyslowanjom wo darach rěče, Božeje stwórby a wěry je prědar mnohim z wutroby rěčał. Poetiske słowa Józefa Nowaka wo maćeršćinje su mje znajmjeńša jara jimali, runje tak kaž zwisk mjez wěru do Boha a česćownosću před Božej stwórbu. Runje na swjatkownym putnikowanju serbskich wosadow do Róžanta je na městnje, ludźom wuwědomić, kak wusko stej nabožnosć a narodnosć zwjazanej. Tajke prědowanje bych sej swjatki póndźelu na našim hnadownym městnje časćišo přał. Ćim lěpje, zo je nam lětuši prědar ze swojimi słowami wo narodnosći a nabožnosći woči wočinić spytał. Marian Wjeńka

„Łužyca“ je zajimcow na zjawnu diskusiju wo přichodźe delnjoserbšćiny přepro­syła. Najwažniši wuslědk wječora minjeny štwórtk w Choćebuskim měšćanskim domje je, zo trjebamy jasny koncept.

Choćebuz (HA/SN). Diskusija wo wuslědkach ewaluacije serbskeje wučby na braniborskich šulach a scyła wo přichodźe serbskeho šulstwa a serbskeje rěče w Delnjej Łužicy dale dźe. Po tym zo su so serbske institucije a Domowina z wuslědkami ewaluacije na njezjawnym zarjadowanju spočatk apryla zaběrali a serbske wučerki a serbscy wučerjo w meji wo nich internje rěčeli, je nětko tež redakcija delnjoserbskeho telewizijneho magacina Łužyca do wažneho dialoga zapřimnyła. Něhdźe 80 ludźi bě minjeny štwórtk přeprošenje magacina na zjawnu diskusiju wuslědkach ewaluacije serbskeje wučby na šulach Braniborskeje do Choćebuskeho měšćanskeho domu sćěhowało, mjez nimi tež mnozy chowancy Delnjoserbskeho gymnazija Choćebuz a jich starši.

Katolscy Serbja swjatki póndźelu w Róžeńće putnisku Božu mšu swjećili

Róžant (SN/MWj). Při trochu tužnym, ale přiwšěm přijomnym wjedrje putnikowachu wěriwi ze serbskich katolskich wosadow wčera do Róžanta. Mnozy podachu so k hnadownemu městnu w procesionach, w kotrychž njesechu družki postawy maćerje Božeje. Na putniskej łuce běchu předewšěm blečki w chłódku štomow a kerkow požadane.

Hromadźe ze serbskimi a dalšimi duchownymi je nowoměšnik Pětr Mróz jako­ hłowny celebrant kemše swjećił. Dnjej do toho bě jeho Drježdźansko-Mišnjanski biskop Heinrich Timmerevers w Drježdźanach na měšnika wuswjećił. Nimo swójbnych a přiwuznych běchu tónle wosebity podawk tež dalši Serbja dožiwili, a tójšto žonow bě so k tej składnosći serbsku narodnu drastu woblekło. Nazajtra je Pětr Mróz w Kulowskej cyrkwi swoju primicu swjećił. Wěriwi, duchowni sobubratřa a družki su jeho wot z girlandu wupyšeneho staršiskeho domu w Kulowcu hač k Božemu domej přewodźeli.

Pěskecy (JK/SN). Lóštne a čiłe žiwjenje knježeše swjatkowničku popołdnju na a při Pěskečanskim sportnišću. Njedźelny dźěl tradicionalneho swjatkowneho swjedźenja ze sportom a zabawu słuša wjesnjanam, jich swójbam a přiwuznym. Kaž w lětach do toho běše sportowe towarstwo z podpěru mnohich wjesnjanow spodobny swjedźeń přihotowało, na kotrymž bě za kóždu generaciju něšto pódla. Při najrjeńšim wjedrje po­dachu so wosebje młode swójby z dźěćimi na teren při sportnišću, hdźež čakaše na nje wulki poskitk najwšelakorišich zabawow. Nimo skakanskeju hrodow wužiwachu dźěći składnosć, so raz z awtom wohnjoweje wobory po sportnišću a wokolinje wozyć dać. Tež XXL-kicker, na kotrymž běchu so młodostni a dorosćeni na předwječoru wubědźowali, zbudźi zajim najmjeńšich, ale tež někotrehožkuli dorosćeneho, kiž tajki nastroj hišće wuhladał njebě.

Budyšin. „Znaki pominaki kopolaki“ rěka kniha Měrany Cušcyneje, Róže Domašcyneje a Měrki Mětoweje. Nowostka změje zajutřišim, štwórtk, w 19.30 hodź. premjeru w Budyskej Smolerjec kniharni. Ze swojimi tekstami pućuja awtorki kaž podłu rjećaza po Łužicy. Njewšědnu poetisku wuprawu wobrubjeja fotografije Jürgena Maćija a hudźba Jana Cyža.

Wuhódnoća wólby

Budyšin. Wuhódnoćenje zašłych wólbow Budyskeje měšćanskeje rady steji w srjedźišću přichodneho stajneho blida CDU jutře, srjedu, w 19 hodź. w Budyskim hosćencu „Spreepension“. Tam chcedźa wólbny bój a jeho wuslědki posudźować a wo tym rěčeć, kotre móžnosće maja, w nowej měšćanskej radźe swójske zaměry přesadźić. Stajne blido CDU je zjawne zarjadowanje a wotměwa so stajnje druhu srjedu měsaca.

Starobiskop Reinelt přijědźe

Po lońšej premjerje pochodowaše Kamjenske towarstwo landsknechtow minjenu sobotu znowa z Kamjenca do Nuknicy. Tak napodobnichu čas před 400 lětami, jako běchu jednotki šwedskeho wójska we Łužicy po puću a wurubjachu serbske wjeski. To sobotu wězo njetrjebachu, město toho buchu na wšelakich městnach pohosćeni, mjez druhim w Njebjelčicach. W swojej historiskej drasće zbudźi skupina zajim mnohich wobydlerjow, kaž tule w Swinjarni. Samsny dźeń bě tež čěska skupina w historiskej drasće pěši po Łužicy. Foto: Feliks Haza

Lampy wotšrubowałoj

Běła Woda. Njewšědnu zaběru wupyta­štaj sej mužej w nocy na swjatkownu póndźelu w Běłej Wodźe. Něhdźe hodźinu po połnocy wobydlerka wobkedźbowaše, kak wonaj na twarnišću na Heinricha Heinowej wěstotne lampy wot twarnišćoweho wobhrodźenja wotšrubujetaj. Hnydom informowani policisća pakostnikow w starobje 25 a 30 lět hišće na městnje njeskutka lepichu. Hižo wotšrubowane lampy dyrbještaj wonaj zaso připrawić. Přiwšěm změjetaj so za pospytne padustwo zamołwić.

Sćijecy (CS/SN). Kak so poradźi, młodych ludźi w regionje dźeržeć a kak móža so młódši a starši zhromadnje za přichod w Hornjej Łužicy zasadźeć? Tejle a dalše prašenja stejachu w srjedźišću podijoweje rozmołwy, na kotruž je tele dny Sćiječanska wjesna rada do tamnišeje wo­hnjowoborneje gratownje přeprosyła. W podiju městno zabrali běchu młódši kaž tež starši politikarjo, mjenujcy Bu­dyski financny měšćanosta dr. Robert Böhmer a Denise Hierl z Hamornika jako zastupjerjej młódšeje generacije kaž tež Budyski krajny rada Michael Harig a zapósłanc Sakskeho krajneho sejma Marko Šiman (wobaj CDU) jako nazhonitaj politikarjej.

Wólnočasni wolejbulisća z Radworja su 10. turněr wo pokal spěchowanskeho towarstwa Serbskeho gymnazija Budyšin (SGB) w sportowni tamnišeho šulskeho a zetkawanskeho centruma mjez šěsć wobdźělenymi cyłka­mi dobyli.

Předposlednja stacija turněrow serije „top-šěsć“ při wysokim saku skónči so w Budyšinje z dalšim wuspěchom najmłódšeho mustwa. Wólnočasni wolejbulisća ST 1922 Radworja dobychu wšitke partije wo pokal spěchowanskeho towarstwa SGB a zakitowachu tak lońše prěnje městno. Dramatiski bě wukónc final­neje hry, w kotrejž so Radworčenjo přećiwo wólnočasnemu mustwu Viktorije Worklecy z 18:16 snadnje přesadźichu.