Z wudaća: pjatk, 23 julija 2021

Předstajamy Mareka Krawca, noweho docenta hornjoserbšćiny za dorosćenych

Sabrina Wagner z Čorneho Chołmca: Cyła naša skupina je zahorjena wo kursu knjeza Krawca. Wučba je top. Hišće ženje tajke něšto dožiwiła njejsym. Wón nas tak wuči, zo to rozumimy, samo rozdźěl mjez spisownej a wobchadnej serbšćinu. Cool je tež jeho wšědna whatsapp ze „słowom dnja“. Sym sej cyle wěsta, zo budu pozdźišo raz serbsce rěčeć. Hłowna wěc, zo knjez Krawc tu wjele lět wostanje.

Farar Jörg Michel z Wojerec: Mi so na kursu knjeza Krawca lubi, zo ma naš wučer koncept, ale zdobom so jara fleksibelnje a aktualnje na šulerjow nastaja. Wón ma wobšěrnu wědu a wulku kompetencu, tež nastupajo přirunowanje rěčow. A jeho wučba je jara čiła.

Wot junija je Marek Krawc w Rěčnym centrumje WITAJ jako docent za kursy hornjoserbšćiny přistajeny. Z połnej paru je so do dźěła dał. Podawa šěsć kursow, kotrež so we Wojerecach, Slepom a Budyšinje wotměwaja, někotre tež online. Cyłkownje k njemu 30 ludźi na wučbu chodźi.

Foće: Pětr Šołta
Štwórty lětnik Ralbičanskeje zakładneje šule mě­ješe minjenu wutoru lóštnu šulsku hodźinu: Judith Wjenkec a Pětr Šołta před­stajištaj tam knihu „Hódaj a směj so!“, za kotruž běštaj sej hódanč­ka wumysliłoj a žorty zezbě­rałoj. Hólcy a hol­cy smě­dźachu někotre žorty z knihi před­čitać a je po tym ze znam­ka­mi hód­noćić. Wězo dyr­bja­chu někotre hó­dančka tež prawje wuhódać. Na kóncu wulosowaštaj awto­raj (zestajerjej) nowostki hišće jedyn eksemplar. Wšitcy druzy móžachu sej knihu hnydom na městnje kupić, tak zo je nětko wo zabawu w prózdninach postarane.  Pětr Šołta

Wosebity pućowanski dźeń dožiwili su šulerjo 5. lět­nika Wóslinčanskeje ewangelskeje srjedźneje šule, a to na kulturnej kupje Einsiedel. Tónle wulět běchu hižo loni w septembrje planowali. A tuž su dołho čakali, prjedy hač móžachu swoje nachribjetniki spakować. Ale što to? Rano so dešćowaše. Čim bliže pak cilej běchu, ćim bóle so njebjo rozswětleše. A tak njesteješe zabawnemu dnjej ničo na puću. Ćmowe chódby, bajkowy hród abo šćežki wysoko mjez štomami běchu wulki dyrdom­dej. K wobjedu zetkachu so wšitcy w hosćencu „Baumstamm­lokal“. Tam sydachu jědźe, kotrež njeběchu Wóslin­čenjo dotal hišće ženje woptali. Abo su wam pomoffle znate? Na to podachu so na druhe koło po kupje. Zbožowni so wšitcy zaso na dompuć nastajichu. Tekst a foto: Daniela Jawinski

Njeje scyła lochko sej rejwanske pozy, to rěka figury, spomjatkować. Fota: Feliks Haza (3), Milenka Rječcyna (1)

Jendźelske słowo play­ground rěka telko kaž hraj­kanišćo. Tam wšak wšitcy rady smy: dźěći, młodostni a – zdźěla tež starši a samo dźědojo a wowki. To wědźa toho­runja rejwarjo z Drjež­dźan. Tak je sej Helena Fernandino mysliła, zo dyrbjeli rejwarjo na hraj­kanišćach rejwać. Jim so mjenujcy runje tak dźe kaž wam. Hdyž so nje­hibaš, potom so dale a hubjeńšo hibaš. Leon a Alba staj tuž ze šulerjemi Worklečanskeje šule krótko do lětnich prózdnin wšelake rejwanske kroki zwučowałoj. K tomu dyrbjachu so na wšelke hry koncentrować. Na šulskim dworje su rej­warjo a šulerjo skónčnje hro­madźe hrali. Abo byšće wy stejo wostać chcyli, hdyž słyšiće Mašu wołać: „Zaječko w dólčku“ abo „Wo­heń, woda, pěsk“? Njeje scyła dołho trało, a na šul­skim dworje so dźěći chowachu abo so honjachu. Nadźi­­jomnje su sej wšitko derje spo­mjat­kowali, zo móža tež w prózd­ninach po hraj­ka­ni­šćach rejujo wul­ke wje­selo měć.