Je to woprawdźe samsna holca? Před mjeńšinami sym ju hišće na premjerje hry „Crux abo Zbóžnik pod łožom“ młodźinskeho dźiwadła Serbskeho gymnazija w NSLDź na jewišću widźała, połnu elana a kóždy wokomik z njepředwidźomnym pohibowanjom překwapjacu. A nětko sedźi přede mnu cyle měrne holičo, koncentrowane a pěknje na prašenja žurnalistki čakace, na kotrež ma porjadnje wotmołwić. Annamaria Hadankec so směje: „Jewišćo je kaž póstnicy – wšitko je naraz móžno a dowolene, štož so w normalnym žiwjenju njesłuša.“ Što so na jewišću słuša, to wona wě. Nawoči, kotrež ma poprawom w zaku, bě wona za jewišćom zabyła. „Tak dyrbjach sej něšto nutř padnyć dać“, 18lětna powěda. Scena skutkowaše kaž wotpohladna.