Na knižnych polcach mam knihu, kotruž sym w juniju 1978 po „wokołopućach“ ze Zapadneho Berlina dóstał. Je to roman, w kotrymž jenož rybak Edek njerěči. Nimo kucharki Ilsebill a dalšich swojoraznych, haj skurilnych kucharkow a postawow so w nim wospjet njesmjertna ryba słowa jima, kotruž bě sej Edek z Baltiskeho morja wućahnył. Bjez dźiwa tuž, zo ma twórba, wušła 1977, titul „Der Butt“. Wona je z pjera nošerja Literarneho nobeloweho myta Günthera Grassa, kiž je 13. apryla 87lětny w Lübecku zemrěł.
Kaž mnohe twórby Güntera Grassa sej roman tohodla wažu, dokelž w nim (patriarchaliski) swět fantastisce na hłowje stawa a rozpaduje. W knize wotwěraja a prěkuja so woršty stawiznow a žiwjenja, runje tak jednotliwcow kaž towaršnosćow, wuchadźacych z kamjentneje doby a sahacych samo hač do Wojerec. A wosebje so w nim słowa a wobroty do jaknych wjazbow wija. Sama rěč budźi lóšt do čitanja a (noweho) myslenja. Při tym spisowaćel tež jednore sady twori, da powědkam wodychnyć, zo by je zapletł do monumentalneho krucha literatury.