Nadal wuske styki z Delnjoserbami pěstować
Na wopyće w redakciji tydźenika Nowy Casnik w Choćebuzu
Tydźensce dóstawaja Serbja w Delnjej Łužicy Nowy Casnik do domu, kotryž wuchadźa w Ludowym nakładnistwje Domowina. Kotre tradicije medij ma a kak wón delnjoserbske žiwjenje sobu wobwliwuje, wo tym je so Alfons Wićaz rozmołwjał ze šefredaktorom tydźenika Gregorom Wieczorekom.
Što woznamjenjatej Wam Nowy Casnik a Delnja Łužica?
G. Wieczorek: Za Delnju Łužicu je Nowy Casnik najstarši medij, samo někotre měsacy starši hač „Cottbusser Anzeiger“. Naš tydźenik je 1848 prěni raz wušoł. Wón měješe w běhu lět wšelake pomjenjowanja, kaž na přikład „Serski Casnik“, Bramborski Casnik“, „Bramborske Nowiny“ a dalše. Cyła wokolina bě tehdy hišće jara serbska. Zwonka Choćebuza serbskosć přewahowaše. To je dźěl kulturnych stawiznow Delnjeje Łužicy. Za mnje wosobisce je Nowy Casnik dźensa medij, kotryž chce wudźeržować zwiski ze serbskim zhromadźenstwom. Wón je forum tych, kotřiž so k serbstwu wuznawaja a serbsku rěč pěstuja. Tydźenik słuži dźensa małej cilowej skupinje a je jej zdobom najwažniši medij.
Rešeršuje z kritiskim wóčkom, zo by njedostatki w towaršnosći ...
Wona słuša nimo šefredaktora a redaktorki Stefanie Krawcojc do redaktorskeho teama delnjoserbskeho tydźenika Noweho Casnika. Ines Neumannojc je zdobom naměstnica šefredaktora Gregora Wieczoreka a jeho swěru zastupuje, hdyž je w dowolu abo zwonka redakcije. „Mi so redaktorske dźěło jara lubi, dokelž je mnohostronske. Zdobom zetkawaš wjele ludźi, zhoniš wo jich radosćach a starosćach. Sym zbožowna, zo móžu dźěło wukonjeć“, mi delnjoserbska žurnalistka powěda. Nowinarka so wo to prócuje poskićeć čitarstwu zajimawe přinoški wo kulturnym a towaršnostnym žiwjenju w Delnjej Łužicy, předewšěm ze wsow. Tohodla často wo tym rozmysluje, kak móhła nowina čitarjam rjane čitanske dožiwjenja z rozprawami a reportažemi wo žiwjenju ludźi we wšědnym dnju wobradźeć, ale tež z přinoškami wo stawiznach. Runje tak redaktorka z kritiskim wóčkom rešeršuje, zo by njedostatki w towaršnosći wotkrywała.
Žane změny za roznošowarjow
Powěsć wo doskónčnym zawrjenju Łužiskeje ćišćernje je nas jara trjechiła. Z tym kónči so za Ludowe nakładnistwo Domowina sydom lětdźesatkow trajace zhromadne dźěło na dobro serbskeho nowinarstwa. Dźakujemy so wšitkim nětčišim a bywšim sobudźěłaćerjam, kotřiž su so swěru wo zhotowjenje našeho wječornika starali.
Wot jutřišeho přewozmje ćišćernja Weiss na Horach ćišć Serbskich Nowin. Za čitarjow a roznošowarjow so ničo njezměni. Woni změja nowinu w zwučenym času. Dyrbjało-li tola k misnjenjam dóńć, informujće nas prošu hnydom z mejlku na abo telefonisce na 03591/577-266. Hač do 18 hodź. móžeće tež w Smolerjec kniharni pod čisłom 03591/577-288 zazwonić. Tež wšitkim čitarjam wutrobny dźak za zrozumjenje za njewšědnu situaciju.
Marka Maćijowa, jednaćelka
W swójskej naležnosći:
Telewiziju zmysłapołnje wužiwać
Wojerecy (KD/SN). Telewiziju hladać je dźěćom často chětro wažne, wosebje trikowe filmy a serije, kotrež přećeljo hladaja. Starši, wučerjo a kubłarjo maja tónle telewizijny konsum wodźić a zaručić, zo 14lětni filmy, kiž statny młodźinski škit hakle wot 16. abo 18. žiwjenskeho lěta dowola, njehladaja. „Štóžkuli tele předpisy ignoruje, jedna přećiwo zakonjej a móže za to do jastwa přińć“, warnuje pedagoga za medije Michał Cyž, nawoda Budyskeho studija Sakskeho wukubłanskeho a wupruwowanskeho kanala (SAEK).
Myta přepodali
Zielona Góra (SN/at). Dobyćerjow we wubědźowanju wo 20. němsko-pólske žurnalistiske myto Tadeusza Mazowieckeho su na swjatočnosći we wobłuku 10. němsko-pólskich medijow dnjow wčera wječor w Górzykowje blisko Zieloneje Góry počesćili. Prěnje městno w kategoriji print zawěsći sej Rainer Schulze za přinošk „Rozłamany špihel“ w nowinje FAZ/Rhein-Main. W kategoriji rozhłós přesadźi so dr. Conrad Lay ze swojim featurom „Město, kotrež njeje sej hižo wjace cuze, Breslau/Wrócław: Tři generacije powědaja“. Jón je sćelak SWR2, literatura a feature wusyłał. Jako najlěpši telewizijny přinošk mytowachu „Jako nućeni dźěłaćerjo na wsach roboćachu“ Dagmary Wittmers, NDR kultura a dokumentacije. Wosebite myto „Žurnalizm w pomjeznym regionje“, přewostajene wot hosćićelskeho wojewódstwa Lubuskie, dósta Monika Iłowska-Walkowiak za rozhłosowy přinošk „Chodzą ulicami ludzie …“ Radija Zachod S.A. kultura.
Maršalka wojewódstwa Lubuskie Elżbieta Polak wuzběhny wosebity wuznam žurnalizma za demokratiju, tež nastupajo němsko-pólske stawizny.
W swójskej naležnosći
Tež raz z posměwkom
Redakcija dźěćaceho časopisa Płomjo je wčera šesty króć z ...
Płomjo swjeći 65ćiny z wubědźowanjom
Budyšin (SN/MiR). W aprylu před 65 lětami wuńdźe prěnje čisło hornjoserbskeho dźěćaceho časopisa Płomjo. Mjeztym słuša wone do rukow kóždeho serbskeho abo serbsce wuknjaceho abo ze serbšćinu so zaběraceho šulerja wot 1. do 7. lětnika. Wjace hač 2000 eksemplarow wopušća jědnaće króć wob lěto ćišćernju.Wučerjo wužiwaja časopis wosebje rady za wuwučowanje, mjez druhim wpředmjetach serbšćina, domiznowěda a hudźba. Tola tež doma, w swójbach Płomjo rady čitaja. Čehodla tomu tak je? Zamołwity redaktor Płomjenja Pětr Šołta spyta to rozkłasć: „Prócuju so kóždy měsac wo wotměnjawe wudaće. Mamy stajne rubriki, kaž hódančka, žorty a comicsy. Zdobom zapřijimamy tež serije, roze-stajace so z historiskimi a načasnymi temami.“ Wot lěta 2008 Pětr Šołta zastojnstwo redaktora wukonja, štož z wulkim lóštom čini. To začuwa čitar na stajnje nowych idejach, kotrež spožčeja Płomjenju wosebity raz.
