Wjesne stawizny dźěći wabja

štwórtk, 16. julija 2015
artikl hódnoćić
(0 )

Šulski muzej „Korla Awgust Kocor“ w Stróži pola Hućiny wopytać so wězo tež w prózdninach wudani. Axel Arlt je so­ ze zamołwitej Marlis Ko­njechtec z domizniskeho towarstwa Radiška rozmoł­wjał.

Z čim móža so dźěći w prózdninach w šulskim muzeju zaběrać?

M. Konjechtec: Jeli to chcedźa, móža sem přińć, zo bychu zwučowali.

We wólnym času zwučować?

M. Konjechtec: Dźěći móža to zwučować, z čimž maja w šuli ćeže, kaž na přikład rjenje pisać. Rjane pismo nikomu nješkodźi. Wěm wot wučerkow, zo to rady chcedźa, nimaja pak chwile za to.

Što dźěći tu najbóle zajimuje?

M. Konjechtec: Woni chcedźa zhonić, kak běchu wjesnjenjo něhdy žiwi byli a što běchu činili. Wšako su dźěći te­hdy do šule nóžkowali. Njeznajachu bus, aw­to­ abo koleso. Nimale kóžda wjes měješe swoju mału šulu.

Kelko hosći sće lětsa hižo witała?

M. Konjechtec: Lětsa bě tu dotal 800 wopytowarjow. Často mam měšane skupiny Serbow a Němcow, kotrež hro­madźe přijědu a wjele chwile nimaja. Němcow dla jim potom zwjetša w němskej rěči přednošuju. To je škoda. Chcyła ze Serbami radšo serbsce rěčeć.

wozjewjene w: Rozmołwa
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Serbska debata

nowostki LND