Z Janom Arnoštom Smolerjom nas tójšto zwjazuje. Naše spěchowanske towarstwo a bywše šulske twarjenje na torhošću nosytej dźensa jeho mjeno. W towarstwowych wustawkach je mjez druhim zapisane: „Zaměr towarstwa je, hajić a spěchować serbske kulturne tradicije we wzajomosći z němskej a europskej kulturu. Dorozumjenje mjez ludami a akceptanca hinašich kulturow měli so ... přez tele zetkanišćo spěchować.“ Tak kaž Smoler chcemy tež my mjez Serbami a Němcami mosty twarić. Naša stajna wustajeńca wotbłyšćuje dźěćatstwo, čas młodosće a powołanske žiwjenje nakładnika. Wona pokazuje tež někotre z jeho prěnich dźěłow. Wulki dźěl knihow w našej Małej serbskej knihowni pochadźa ze Smolerjec ćišćernje a z kniharnje Ludoweho nakładnistwa Domowina. Mjez nimi stej dwě, kotrejž je nam Urte Dougan ze Šwedskeje, praprawnučka Handrija Zejlerja, přewostajiła.