Schrift vergrößern
W Lešawje – najzapadnišej, wot lěta 1999 Budyšinej přisłušacej wjesce blisko Haslowa – zetkaš mjez 32 wobydlerjemi jenož přećelnych ludźi, kaž su to Helga Herne a jeje dźowka Birgit Bartsch z mandźelskim Siegfriedom (wotlěwa). SN/Maćij Bulank
Najmłódša mjez 32 wobydlerjemi Lešawy je sydom lět, najstarša – Ottec wowka – swjećeše loni stoćiny. Byrnjež mnozy wšědnje přez Haslow do Budyšina z awtom na dźěło jězdźili, drje jim na prawym boku dróhi ležaca najmjeńša Budyšinej přisłušaca wjes nad Bólborčanskej wodu wosrjedź polow lědma napadnje. Wšako je tamnišich jědnaće burskich statokow, dźesać z nich je wobydlenych, mjez wulkimi štomami nimale schowane.
Wilhelm Backhaus (na foće) wobhospodarja z Mariju-Christiansen-Backhaus wokoło Lešawy něhdźe 300 hektarow pódy. Tež ze Serbami je wusko zwjazany.
Lešawa je kaž kupa wosrjedź polow. Hižo do małeje wsy jěducy začuwaš wosebity dušiny měr w překrasnej přirodźe.
Sportowe konje na kopli wobkedźbować je Lešawčanam a wopytowarjam wsy wulke wjeselo. Eksperća dźě hnydom widźa, zo su brunače derje hladane.
