Wosebity posledni šulski dźeń

pjatk, 29. oktobera 2021 spisane wot:
Tež šulerjo rjadownje 2a mějachu wjele wjesela.Foće: Lubina Dučmanowa
Na poslednim šulskim dnju do nazymskich prózdnin pućowachu wuknjacy Kulowskeje zakładneje šule do lěsa při lěsnej kupjeli. Po zhromadnym witanju podachu so na wšelakore stacije. Tam zhonichu zajimawosće wo dźěle wohnjoweje wobory, wuchowanskeje słužby abo hajnika. Starši běchu stacije přihotowali, hdźež móžachu so šulerjo samo wubědźować. To bě wšitkim dźeń połny dožiwjenjow. Lubina Dučmanowa

Rjany dyrdomdej

pjatk, 29. oktobera 2021 spisane wot:

Foto: Paula ČornakecW lěću sym z wowku, mamu, Lenku a Benom w Budy­šinje dowol přežiwiła. Smy wokoło Lubina pućowali. Na jednym městnje słyšachmy samo fecich echo. Po tym běchmy z wowku hišće w kinje. Přenocowali smy w bydlenčku nad hosćencom „Culi­narium“. Přichodny dźeń smy po měsće dundali a w dźěćacej kofe­jow­ni „Valentin“ poza­stali. To bě najrjeńše dožiwjenje! Paula Čornakec, Chrósćicy

Nazymu so aktiwnje pohibować

pjatk, 29. oktobera 2021 spisane wot:
Foto: Bernadett LanzynaHólcy Worklečanskeho horta su zahorići kopa­rjo na šulskim dworje. Tak woni za bulom honja, wšo­jedne hač so dešćuje abo sylny wětřik duje. Tež holcy su spor­towče, štož dopokazachu na nje­dawnym dnju „inlineskaterow“. Započat­karjo zwučowachu naj­prjedy raz na dworje. Tam běchu kehele na­stajene, a zwučowan­ski parcours bě tohorunja na­twa­rjeny. Po tym poda so cyła šwita dźěći, nimale wšo holcy, na koleskach do směra na Han­drikec hat, hdźež su sej přestaw­ku za wotpočink popřeli. Ći, ko­třiž mějachu hišće mocy, jědźe­chu po puću dale hač do Noweje Wjeski a wottam po šćežce zaso wróćo do Worklec. Rjany to na­zymski wulět, kajkiž kóždemu poručamy! Hort „K Wódnemu mužej“ Worklecy, Bernadett Lanzyna

Wulki dźak pilnym pomocnikam

pjatk, 29. oktobera 2021 spisane wot:
Foto: Christina ŁušćanscynaMłodźinska wohnjowa wo­bora w Njebjelčicach so wšitkim, ko­třiž su njedawno papjeru darili, wutrobnje dźakuje. Telko podpěry njebychu wobornicy scyła wočako­­wali. Přichodny raz zběraja papjeru w januarje. Christina Łušćanscyna

Jědźeš-li po zwjazkowej dróze z Budyšina do směra na Wojerecy, widźiš za Čornym Hodlerjom na prawym boku puća stary wětrnik na kózłach. 176 metrow wysoka hórka, na kotrymž wón steji, rěka Łóžko, němsce: Totenberg, a leži na Łuhowskich zahonach, potajkim na teritoriju Njeswačanskeje gmejny. Přez nju wjedźe puć z Łuha do Chasowa. Na hórce namakachu rownišća ze železneje doby, a pječa ­buchu tu tež Chasowske a Łuhowske wopory čorneho mora za čas Třicećilětneje wójny pochowane, po čimž ma hórka swoje mjeno.

Johannes Gerstengarbe w swojim studiju serbske spěwy nahrawa

Hač stej to skupinje Holaski a Astronawt, hač spěwarjo Stefan Nowak, Helena Hejduškec, Anna-Maria Bretschneiderec abo dźiwadźelnik Měrko Brankačk – wšitcy so w hudźbnym studiju Johannesa Gerstengarbe přewšo derje čujachu a dale čuja. Zaměstnjene je wone w něhdyšej šokolodowej fabrice w Drježdźanskim měšćanskim dźělu Johannstadt a rěka Ballroom-studio. Zeznał bě Johannes Gerstengarbe Serbow a serbskich hudźbnikow wospjet tež we wobłuku projektow w Budyskim Kamjentnym domje. Tamniši jednaćel Torsten Wiegel bě jeho do wšelakich nadawkow hro­madźe z hudźbnym docentom Malte ­Rogackim zapřijał. Časćišo podawachu so tuž interpreća z Budyšina a wokoliny do Drježdźan, zo bychu tam nowe spěwy za serbski rozhłós abo za CD natočili.

Na wuradźowanju 6. oktobra 2021 je hłowny wuběrk Budyskeje měšćanskeje rady wobzamknył Bismarckowy pomnik na Čornoboze znowa natwarić. Financować a zwoprawdźić ma předewzaće Budyske spěwne towarstwo „Liedertafel“. Kaž bě zhonić, jedna so při tym wo znowanatwar „z politiskich motiwow zničeneho objekta“, nic pak wo to, wutworić nowu dopominansku městnosć. W Němskej su njeličomne pomniki, wopomjatne tafle a dróhi, kotrež su Bismarckej jako wosobinje němskich stawiznow wěnowane. Eberhard Schmitt je so ze stawiznami ­tuchwilu w zjawnosći wulce diskutowaneho pomnika dokładnišo zaběrał a po­srědkuje tule swoje dopóznaća.

Cyrkej před 250 lětami poswjećena

pjatk, 22. oktobera 2021 spisane wot:

Chróšćanscy wosadni fararjo so w běhu lět zaměrnje wo zachowanje Božeho domu starali

Spěwajo kěrluš „Ta cyrkej je dom Boži nam, tu Bóh nas zhromadźuje ...“ dopominaja so Chróšćanscy kemšerjo na swojich prjedownikow, kotřiž běchu w lětach 1769 do 1771 cyrkej w baroknym stilu, kajkaž tam dźensa steji, natwarili. Přichodnu srjedu budźe tomu 250 lět, zo poswjeći biskop Jakub Józef Wóski krótko do swojeje smjerće nowy Boži dom, kotryž bě a wosta kruty stołp narodneho a nabožneho byća.

Twarske dźěła w běhu lět

Z fararjom bě w Chrósćicach hač do lěta 1791 w Róžeńće rodźeny Jurij Cyž. W jeho naslědnistwje staraše so 13 fararjow – najdlěje, a to 47 lět wot 1834, Jakub Bart – nimo swojich duchownych nadawkow wo to, twarsku substancu wosadneje cyrkwje zachować. Jich zamołwita próca a zdokonjane dźěła, naličene w farskej chronice, njemóžeš wysoko dosć hódnoćić. Tak bě fararja Cyžowa zasłužba, zo dósta cyrkej dwě lěće po tym zo bu natwarjena, nowe pišćele. Tři lěta pozdźišo poswjeći tam tachant Měrćin Nuk nowej wołtarjej.

Fota: Feliks Haza
Zo Radworčenjo dobru mjezsobnosć haja, stej njedawno młodźinski klub a staršiska iniciatiwa dopokazałoj, přihotujo wosebity poskitk swójbam. Najprjedy přewjedźe něhdźe 30 dźěći z młodostnymi přezpólnu hru po sydom ­sta­ci­jach. Hromadźe honjachu mjez hrodom a Radworskej kupu, zo bychu pokład knježka Rudija pytali. Na kóždej ze stacijow namakachu pokazki na pokład. To bě wulke wjeselo! A jako ­za­poča so ćmičkać, zalězechu sej dźěći na při­hoto­wane konopeje, zo bychu sej „Šmjatańcu w raju bajkow“ wobhladali. Wo kinowu atmosferu prócowachu so młodostni. Woni su popcorn kaž tež napoje předawali. A čłonojo staršiskeje iniciatiwy běchu słódne pizzy wobstarali. W ćopłych přikrywach a span­skich měchach bě to dźěćom rjane filmowe dožiwjenje pod hołym njebjom. Jakub Wowčer, Bianka Šeferowa

Za žně so dźakowali

pjatk, 22. oktobera 2021 spisane wot:

W Chróšćanskej šuli „Jurij Chěžka“ su šulerjo njedawno domchowanku swjećili. Tak přińdźe tamniši wosadny farar Měrćin Deleńk k nim a je z nimi nyšpor swjećił. Dźěći pak su program předstajili. Rjany to nazymski wjeršk, hdyž płody z polow a zahrodow ­zbě­ramy a so za žně dźa­kujemy.

Foto: Feliks Haza

Serbska debata

nowostki LND