Zajimawe powědki z narańšich Serbow

pjatk, 18. septembera 2015
artikl hódnoćić
(0 )

Po swojej jara wuspěšnej dwurěčnej čitance „Pod Čornobohom“ je Bukečan Marko Grojlich nětko dalšu z wujimkami z Tydźenskich Nowin a Serbskich Nowin wot lěta 1843 hač do zakaza dźenika 1937 přez nacijow a z pokazkami ze serbskich literarnych dźěłow wo narańšich serbskich kónčinach zestajał. Kniha „Mjez Křičom a Lubatu – Zwischen Lutherberg und Löbauer Wasser“ je tydźenja w LND wušła. Wona wopřijima powědki ze šěsć něhdy ryzy serbskich ewangelskich wosadow Bart, Budyšink, Hućina, Hrodźišćo, Malešecy a Poršicy, hdźež bě narańša hornjoserbšćina tehdy hišće wobchadna rěč.

Marko Grojlich je zaso přewšo pilnje powědki wuběrał a do dźesać wotrězkow z najwšelakorišimi temami zestajał. W dźělu „Ze starych časow“ podawa wón někotre ludowe powěsće, tak wo Poršiskim „fajermužu“, wo bajach wo čertach a Čertowym wuměnku a wo nastaću mjenow hórkow, kaž Srěńcy pola Krakec. Chwalobne je, zo awtor w swojim němskim přełožku tež wuznam wšelakich dźensa lědma znatych zapřijećow rozłožuje, na přikład, zo wučinješe jedyn kórc (Scheffel) žita w Sakskej sto litrow.

wozjewjene w: Kultura & wuměłstwo
Prošu přizjewće so, chceće-li komentar podać

Serbska debata

nowostki LND