Jutrowne wubědźowanje zakónčene
Dobyćerjo lětušeho „65. wubědźowanja wo najrjeńše jutrowne jejko“ su jasni. Kotre dźěći a kotrych młodostnych wuznamjenja, chce Spěchowanski kruh za serbsku ludowu kulturu tele dny wozjewić. Wjace hač 40 dorostowych wuměłcow a wjacore šulske rjadownje je so na wurisanju wobdźěliło.
Budyšin (SN/bn). Lětuše „65. wubědźowanje wo najrjeńše jutrowne jejko“ Spěchowanskeho kruha za serbsku ludowu kulturu je zakónčene. Po dorosćenych, kotrychž wuznamjenichu we wobłuku Budyskich Serbskich jutrownych wikow, je jury – jej přisłušeštej zastupjerka spěchowanskeho kruha Marja Jaworkowa a regionalna rěčnica Domowiny Sonja Hrjehorjowa – wčera wudźěłki dźěći a młodostnych wuhódnoćiła. Cyłkownje su so 42 jednotliwcow kaž tež štyri Kulowske rjadowniske cyłki z kolekcijemi dweju jejkow wobdźělili.
Kapłan Jurij Deleńk
Wjace wopytowarjow w NSLDź
NSLDź je swoju lětušu hłownu inscenaciju w hornjoserbšćinje posledni raz předstajiło. Z cyłkownym wopytom – mnóstwo přihladowarjow je porno zašłym produkcijam spóznajomnje stupało – su zamołwići jewišća spokojom.
Budyšin (SN/bn). Němsko-Serbske ludowe dźiwadło je swoju lětušu hornjoserbsku inscenaciju „Paradiz w dobrej stwě“ njedźelu posledni raz předstajiło. Cyłkownje 1 061 wopytowarjow je sej komediju Markusa Köbelija w přełožku Křesćana Barta wobhladało. Mjenowana ličba njeje jenož najlěpša zašłych třoch lět, ale zdobom wjetša hač 1997, jako bě hru něhdźe 750 přihladowarjow pod titulom „Holcerec peepshow“ w Budyšinje dožiwiło. „To je za nas rjany wuspěch“, rjekny zastupjerka intendanta za serbske dźiwadło Madleńka Šołćic.
SLA z programomaj za dźěći
Pólsko-němski tango w Budyšinje
Prapremjera 6. sinfonije Roja
Budyšin (SN/bn). Serbski ludowy ansambl hotuje so na swój prěni lětuši sinfoniski koncert. Přichodny štwórtk předstaji orchester SLA pod nawodom Andreasa Pabsta „Allegretto“, sławnu 1. sadźbu z concerto grosso „Palladio“ Waliza Karla Jenkinsa a „Simple symphony“ za smyčkowy orchester Jendźelčana Benjamina Brittena. Byrnjež titul jednoru kompoziciju lubił, jedna so wo naročny kruch, při čimž je hłownje 2. sadźba z předpisanym picikatom njewšědne wužadanje. Chór SLA zesylni instrumentalistow při duchownej twórbje „Dixit Dominus“ Georga Friedricha Händela.
Wosebity wjeršk koncerta budźe prapremjera 6. sinfonije Hinca Roja. Poprawom jako suita koncipowany naslědnik twórby „Stalingrad“, kotruž su před lětomaj w Berlinskim wulkopósłanstwje Ruskeje federacije z přidatnymi hudźbnikami z Jelenjeje Góry prěni raz předstajili, je w přirunanju skerje radostna kompozicija. Roj bě jednotliwe sadźby minjenej lěće dotworił a sinfoniju, tónraz bjez nadrjadowaneje temy, zestajał.
Koncert budźe na hłownym jewišću Němsko-Serbskeho ludoweho dźiwadła.
Managerowa maneža
Jurij Ryćer
7. apryla 1928 narodźi so w Jaseńcy Jurij Ryćer. Po wuchodźenju ludoweje šule w Chrósćicach a Bóšicach wuknješe wón po lěće 1945 dale w Českej Lípje a Varnsdorfje. 1947 wopyta wučerski kurs w Radworju, po tym bu wučer respektiwnje šulski nawoda w Bolborcach, Dobrošicach a Klukšu. Wot lěta 1952 bě Budyski Serbski zarjad jeho dźěłowe městno. Powołachu Ryćerja na načolnika wotrjada za wučbu a kubłanje. Rozestajenjow wo puću serbskeho šulstwa dla (w jednym posudku jemu „nadhódnoćenje narodneho momenta“ wumjetowachu) wón zarjad wopušći, wot septembra 1957 bě direktor Šule Ćišinskeho w Pančicach-Kukowje. Nic ze strowotnych přičin – kaž w spisu šulskeho radźićela steješe –, ale nabožneho zmyslenja dla su Jurja Ryćerja 1960 jako direktora wotwołali. Tak steješe to samo w lisće statneje wěstoty: „R. wotpokazuje młodźinsku swjećbu, dokelž so to z jeho křesćanskim zmyslenjom njeznjese. Tohodla bu jako direktor šule wotwołany.“ Nic mjenje hač 40 lět nawjedowaše horliwy Serb wjesnu Domowinsku skupinu. Jurij Ryćer zemrě 79lětny 14. awgusta 2007.
Mikławš Krawc
Jutta Kaiserowa swoju nowu zběrku předstajiła
Budyšin (SN/bn). W Budyskej Smolerjec kniharni je Jutta Kaiserowa wčera swoju zběrku „Ducy pó domowni – Spomnjeńki reportarki“ předstajiła. Kniha wobsahuje cyłkownje 30 tekstow, kotrež zdźěla anekdotisce dožiwjenja awtorki jako rozhłosownicy wosebje w Delnjej Łužicy wopisuja. Su pak to tež krótke portrety wusahowacych wosobinow, kaž na přikład Miny Witkojc, Jurja Kocha a Margity Heinrichoweje. Nimo toho je „nam tule skerje tak njeznatym prócowarjam kaž Hansej Kullingej abo Frycej Kitlarjej z přinoškami pomnik stajiła“, rjekny Annett Šołćic, kotraž móžeše něhdźe 20 zajimcow w „swójbnym kole“ witać.
Lektorka nowostki Janka Pěčkec de Lévano, wona wječor moderěrowaše, poda biografiske noticki k awtorce. 38 lět bě jako žurnalistka a reporterka mjez druhim jako nawodnica Choćebuskeho studija Serbskeho rozhłosa kaž tež jako wudawaćelka skutkowała.
