Tež tónle kónc tydźenja na serbskich wsach kaž w Salowje, Chrósćicach, Sulšecach abo w Šunowje hišće meju mjetaja. Róžownik lěta 2015 je dźě potom hižo nimo, a wsy hotuja so zaso na swoje tradicionalne wjesne swjedźenje. Štož pak kóžde lěto na mejemjetanjach dožiwjamy, stej wulka horliwosć a radosć dźěći a młodostnych, tónle nałožk pěstować.

Mejske štomy drje wuhladamy tež na němskich­ wsach kaž w Halštrowje abo Brězni, haj samo we wjetšich městach, tež zwonka Łužicy a w Čěskej. Ale wašnje mejemjetanja, kaž my Serbja je hajimy, tam skerje njeznaja. Tole zapo­čina so nimo swjatočneho mejestajenja 30. jutrownika z tym, zo dźěći w pěstowarnjach a młodostni serbske reje nazwučuja. Zo su holcy narodnu drastu woblečene, je za nje wosebita česć. Móžach tole sam sobu dožiwić, jako w Pančicach-Kukowje a Sernjanach na akordeonje piskajo přewšo dostojne rejwanje dźěći a młodostnych přewodźach. Přeco zaso mi dušu hrěje, hdyž prócuja so hólcy a holcy při rejach „Katyržinka“, Serbske koło, „Hory módre“ a „Šewc“ tež wo to, pěsnje z hłowy a z cyłeje wutroby sobu spěwać.