Mnozy znaja Bena Pjetaša jako „nana serbskeje młodźiny“. Z přimjenom zwjazana je wuska přichilnosć za jeho lět­dźesatki dołhe njesprócniwe skutkowanje jako funkcionar Domowiny na dobro našeje młodźiny w NDRskim času.

Narodźiwši so 31. róžownika 1935 jako syn žiwnosćerja w Pěskecach chodźeše wón za čas wójny do Njebjelčanskeje šule. Surowosć wójny zawostaji w nim bolostnej ranje: Pjetašec statok bě so dospołnje zničił, a wo wjele zrudniše horjo so swójbnym napołoži, jako nan patoržicu 1946 na sćěhi wójnskeho zranjenja zemrě. Hižo w starobje jědnaće lět so Beno z maćerju wo natwar statoka a žiwnosć sobu staraše. Bě jej k rukomaj, starajo so wšědnje tež wo młódšeho bratra a sotře. Z ratarjenjom wuwiwaše so jeho trajna zwjazanosć z přirodu a domjacym skotom.