Myslu-li na Alojsa Deja, mam před sobu wobraz skromneho, w swojej profesiji nade wšo wobhonjeneho a za swój narod zasadźaceho so Serba. Jako je wón w awgusće 1992 w Njeswačidle hromadźe z ćišćerskim mištrom Johannesom Lißnerom swójsku ćišćernju DELANY wotewrěł, měješe wjace hač połojcu powołanskeho žiwjenja hižo za sobu.
Gutenbergowe rjemjesło bě 30. awgusta 1940 w Radworju rodźeneho fascinowało, tuž nawukny wón w tehdyšej ćišćerni Domowiny Nowa Doba powołanje pismikistajerja. Wot meje 1964 dźěłaše w tamnišej mašinowej sadźbje, hdźež měješe tež manuskripty serbskeho dźenika stajeć. Stajnje wědylačny młody muž so najebać swójbu ze synomaj – Bjarnatom a Šćěpanom – dale kwalifikowaše. Z mašinostajerja sta so najprjedy technologa. Dalokostudij w Lipsku wotzamkny wón jako inženjer za polygrafisku techniku a bu 1981 za techniskeho nawodu ćišćernje powołany.