Talenty wotkryć a wuwić
Wojerecy (SN/MiR). Dźesać šulow ze Sakskeje wobdźěla so na iniciatiwje zwjazkoweho ministerstwa za kubłanje a slědźenje kaž tež zwjazkowych krajow „Leistung macht Schule“. Su to kubłanišća primarneho a sekundarneho schodźenka. Iniciatiwa měri so wosebje na wukonliwych a potencielnje wukonokmanych šulerjow. Po cyłej Němskej je 300 zakładnych a wyšich šulow kaž tež gymnazijow zapřijatych. Zwjazk a kraje chcedźa projekt z 125 milionami eurow spěchować.
Próstwa Worklečanskich šulerjow
Gymnaziasća zapust swjećili
Šulerjo kaž něhdy pisać spytali
Stróža (AN/SN). We wobłuku dalšeho pohłubšenja znajomosćow wo mjenodawarju swojeje šule podachu so šulerjo 8. a 10. lětnika Kulowskeje Wyšeje šule „Korla Awgust Kocor“ ze swojej wučerku serbšćiny Ines Lešowej tele dny do Stróžanskeho šulskeho muzeja. Tam bě Kocor dźesać lět jako wučer skutkował.
Domizniske towarstwo Radiška so hižo wjele lět wuspěšnje prócuje, Kocorowe skutkowanje we wsy žiwe zdźeržeć. Šulerjo dóstachu na jara zajimawe wašnje zaćišć wo tym, w kotrej wokolinje a pod kotrymi wuměnjenjemi bě Kocor swój čas dźěłał. Zamołwita domizniskeho towarstwa Radiška za Stróžanski šulski muzej Marlis Konjechtec to holcam a hólcam jara nazornje a emocionalnje zbliži. Cyle praktisce šulerjo to nazhonichu, jako so do starych šulskich ławkow zesydachu a z pjerom pisać spytachu.
Kulowscy šulerjo běchu lětsa prěni wopytowarjo w Stróžanskim šulskim muzeju. W nim su loni nowe tepjenje zatwarili, nuzniki přetwarili a bjezzadźěwkowy zachod natwarili.
Worklečanska šula je žiwa šula
Wotewrjene wobchadźenje z dwurěčnosću je zasadny kriterij za wšědne dźěło na serbskim kubłanišću
Serbska wyša šula Worklecy „Michał Hórnik“ zhladuje na 115 lět wobstaća. Milenka Rječcyna je so z wjelelětnym šulskim nawodu Křesćanom Korjeńkom rozmołwjała. Jemu a wučerjam kubłanišća stej zhromadnosć a zrozumjenje jedyn za druheho jara wažnej.
Na spočatku chcemy zhonić někotre ličby. Kelko wučerjow skutkuje tuchwilu na wašej wyšej šuli?
K. Korjeńk: Mamy tuchwilu 20 wučerjow na našim kubłanišću. Sym zbožowny, zo njetrjebamy někajkich personalnych wuskosćow dla wučbu skrótšić abo samo wupadnyć dać. Móžemy wučbu we wšitkich předmjetach zaručić. Wšitcy wučerjo móža w serbskej rěči wuwučować, kaž žada sej to koncepcija 2plus, kotruž na našej šuli zwoprawdźamy.
Kajki je poměr mjez maćernorěčnymi a tymi šulerjemi, kotřiž přińdu z měšano- abo němskorěčnych staršiskich domow?
Peticija ma wjele podpěraćelow
Dwanatk dale
Drježdźany (SN/at). Dwanaće šulow je prěnju etapu we wubědźowanju wo 4. sakske šulske myto wuspěšnje wobstało, kaž kultusowe ministerstwo dźensa w Drježdźanach informuje. Jako jeničkej z Budyskeho wokrjesa je so to Swobodnej křesćanskej šuli Šěrachow poradźiło.
Čłonojo jury kubłanišća přichodne tydźenje wosobinsce wopytaja. Dohromady 67 šulow bě swoje požadanje zapodało. Bohužel njebě mjez nimi žana serbska abo tajka z wučbu serbšćiny, kaž Katrin Beyer z Krajneho zarjada za šulu a kubłanje, stejnišćo Radebeul, na naprašowanje našeho wječornika zdźěli. Kultusowy minister Christian Piwarz (CDU), kiž lawreatow 14. meje počesći, je zahorjeny wo zapodatych wurjadnych projektach. Wone dopokazuja, zo je šula wosebite městno wuknjenja.
Pěstowarske dźěći z wjesnjanami kwasowali
Malešecy (CRM/SN). Wospjet je Malešanska pěstowarnja „K wódnemu mužej“ w nošerstwje Serbskeho šulskeho towarstwa za swójbnych swojich chowancow kaž tež za wšěch wjesnjanow lětsa ptačokwasny swjedźeń wuhotowała.
Prěnje městno za serbsku hudźbnu šulerku
Wojerecy (SiR/SN). Wjace hač sto hudźbnych šulerjow je so sobotu a njedźelu na 27. regionalnym wubědźowanju „Młodźina hudźi“ we Wojerecach wobdźěliło.
Johanna Šołćic hudźeše z přewodom wučerki Solveig Seiler (klawěr) na prěčnej pišćałce. Wona předstaji wobdźěłanja a kompozicije z pjera Petera Maisa, Christopha Willibalda Glucka, Costela Puscoina a Daniela Hellbacha. Johanna běše najmłódša wobdźělnica Wojerowskeje hudźbneje šule. Podpěru dósta wona wot hudźbneje pedagogowki Theje Hanspach. Johanna bě sydomlětna z instrumentalnej wučbu započała. „Prěčna pišćałka ma wosebje w cyrkwjach cyle wosebity zwuk“, wona rjekny. Po jenož jednym lěće wuwučowanja je ju wučerka za wubědźowanje namjetowała. „Nochcu scyła na kóždy pad dobyć. Dźe wo to dožiwić, kak so tajke wubědźowanje wotměwa“, holca měnješe. Kaž jeje mać Christin Šołćina a wowka Hana Beckelowa rozprawještej, su tež dalše dźěći swójby hudźbnje wobdarjene. A serbšćinu hajić je jim runje tak wažne. Johanna chodźi do Ralbičanskeje šule, hdźež wšědnje serbsko-němsku dwurěčnosć pěstuje.
Swědki domizniskich stawiznow maja so za přichodne generacije ...
Rakečana Hansa-Joachima Gawora zaběraja kamjenje, kotrež swědča wo stawiznach łužiskeho a dalšich regionow
Hans-Joachim Gawor slědźi na wjace hač 500 kilometrach za historiskimi měznikami (Grenzsteine) wot rěki Witka hač k Běłemu Halštrowej. Za swój angažement bu loni z čestnym wopismom Sakskeho myta za přeslědźenje domizny wuznamjenjeny.
Zeleno-běłe a čorno-běłe su krajne barby markěrowane. „Skrótšenka KS steji za kralestwo Saksku a skrótšenka KP za kralestwo Prusku“, rozłožuje domiznowědnik Hans-Joachim Gawor z Rakec wo mězniku čisło 138 njedaloko Njedźichowa (Bernsdorf) z lěta 1815. Tón saha jako pjenk ze zemje. Kamjeń słuša k 288 znowa namakanym a zdźěla wotkrytym měznikam a kopijam z něhdy 381 podłu něhdyšeje saksko-pruskeje hranicy. Wot lěta 2007 Hans-Joachim Gawor intensiwnje za nimi slědźi. Wón chce swědki stawiznow domizny za přichodne generacije zachować.
