Najstarši simultany Boži dom prezentuje so w nowym błyšću
Budyšin (UM/SN). Piły drišća, hamory klepaja hozdźe do drjewa, ławki su z běłymi płachtami zakryte, wołtarje a wobrazy z planami. Połdra tydźenja do planowaneho znowawotewrjenja po dwulětnym saněrowanju prezentuje so Budyska tachantska cyrkej swj. Pětra přeco hišće jako twarnišćo. Předewšěm na ławkach – hromadu stajene je to dohromady 750 metrow – hišće mócnje dźěłaja. Ale tež w tachantskej cyrkwi budźe tak, kaž na wulkich twarnišćach často je: Dypkownje na planowanym dnju so chaos zhubi a bywše twarnišćo pokaza so w nowym błyšću. Christian Schaufel změje potom napinacej lěće za sobu. „Je žno wosebite wužadanje, z dwěmaj twarskimaj knjezomaj naraz hromadźe dźěłać“, rozłoži na cyrkwinske twary specializowany Drježdźanski architekt. Boži dom je domicil dweju wosadow – ewangelskeje a katolskeje –, kotrejž tu jenož přez mału lěsycu dźělenej kemše swjeća. „Wot měšćanskotwarskeho spěchowanja podaty časowy wobłuk dweju lět bě jara wuski. Wjeselu so, zo smy nětko nimale hotowi“, architekt Schaufel wuznawa.