Wobydlerjo Konjec a Šunowa namakachu njedawno w swojim póstowym kašćiku přeprošenje na hodownu hru „Wowcka Bosćij a wjelk“. Hižo třeći raz chcychu so młodostni ze samospisanej dźiwadłowej hru ludźom we woběmaj wsomaj dźakować, zo woni haru młodźinskich rejow dla znjesu.
Minjeny kónc tydźenja zwučowachu lajscy hrajerjo wot pjatka wječora hač do njedźele popołdnja intensiwnje na dźiwadle, zo by nawječor wšitko derje wotběžało. Žurla so z něhdźe 200 přihladowarjemi spěšnje pjelnješe, tak zo městna lědma dosahachu. Předstajeny kruch jednaše wo wjelku, kiž je jehnjo Bosćija zežrał. Wowča swójba poda so na puć, zo by wjelka namakała. Při tym pomhaja lěsne soniny, sorny, dźiwje swinjo a łuskače kaž tež lěkarka, kotraž wjelkej kamjenje do brjucha zaši. Zhromadnje móžachu tak wjelka přelesćić a z jeho brjucha wowcu wumóžić. Na kóncu překwapi rumpodich najmjeńšich hosći ze šokolodźanym rumpodichom.