Swoje wobkedźbowanja po puću w Chorwatskej napisał Křesćan Krawc (2)
Tajki transportabelny dom-caravan dyrbi so stajeć. Za to trjebaš šik a trochu wědy inženjera. Natwar traje poł dnja, runje tak wottwar. Lěto do toho wobkedźbowach na kupje Pag, kak přichodny syn swój lubowany domčik do parcele storkaše, z přidatnym baterijowym motorom, centimeter po centimetru. Naša parcela z čisłom 2016, z cyłkownje 5 000 parcelow, mjez němskimi caravanistami, da mi dohlad do jich idealow – kaž to kóždy dźeń zaso w telewiziji widźu: Młody porik před caravanom a Freiheit, Freiheit ... Tola ja wobkedźbowach po parcelach horje a dele tule jich swobodu: Dźeń wote dnja starachu so wo čistotu we a na šlapce před domčkom, mandźelska nutřka warješe, kóždy dźeń. Wšako dyrbiš tajku caravanowu kuchnju, po płaćiznje najdróšu na swěće, tež wotpowědnje wužiwać. A mandźel nošeše kóžde rano do snědanje ze zawrjenej šklu fekalije swójby do zběrnika; a jeli so raz z nami rozmołwješe, da wo caravanowanju ...
W campje Solitudo