Dwanaće awtorow a šěsć awtorkow bě na nastaću septemberskeho Rozhlada wobdźělenych. Je to poměrnje wulka ličba za jednotliwe čisło, ale wězo chcu ze swojim zawodom tež na jednu z našich temow skedźbnić. Ně, njepóńdźe wo dźensniši poměr muži a žonow na kulturnym polu (poměr swobodnych awtorkow a awtorow Rozhlada je cyłkownje tež trochu wurunaniši), ale wo rólu žony w stawiznach. Radek Čermák wěnuje so Herće Wićazec (1819–1885), prěnjej serbskej awtorce, a pokazuje, hdźe su hranicy dotalneje inter­pretacije a recepcije jeje tworjenja. Lubina Malinkowa zahaji w nowym čisle třidźělny dohlad do žiwjenjoběhow serbskich žonow we 18. lětstotku. Wona wotkrywa, kotre jednanske rumy mějachu čłonki Ochranowskeje bratrowskeje jednoty a kotre nadawki přewzachu w nabožnym žiwjenju jednoty.